“แล้วตอนนั้นที่บอกพี่ว่าท้อง โกหกใช่ไหม” ถามทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ คนที่โกหกเก่งจนเป็นนิสัยมันน่าเชื่อถือตรงไหนกัน
จีน่าตัวชาวาบหูอื้อไปชั่วขณะ เช่นเดียวกันกับแววตาของเธอที่สั่นไหวอย่างหนัก คำถามของคารอสจี้ปมในใจของจีน่าจัง ๆ ปราการความเข้มแข็งสุดท้ายพังทลายลงมาบาดแผลที่จีน่าปิดผนึกไว้เผยร่องรอยแห่งความเจ็บปวดออกมาอีกครั้ง ใบหน้าที่เคยเฉยชาตอนนี้ซีดเผือดราวกับไม่มีเลือดล่อเลี้ยง
“ว่าไง” คารอสยังยิงคำถามเดิมย้ำ ยิ่งเห็นปฏิกิริยาที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดของจีน่าคารอสก็ยิ่งอยากรู้ ทั้งที่ตอนนั้นไม่คิดแยแสคำพูดของจีน่าเลยสักนิด
“ไม่ได้ท้องหรอกค่ะ” พยายามควมคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่นตอบคารอสกลับไป จีน่ารีบเก็บเอกสารบนโต๊ะใส่กระเป๋า เธอไม่สามารถทนมองหน้าคารอสได้อีกแล้ว ขณะที่จีน่ารีบเก็บของอย่างเร่งรีบคารอสได้ยื่นมือมาจับมือเธอไว้ “จะอะไรกับจีหนักหนา” เส้นความอดทนของจีน่าขาดผึ่ง เธอสะบัดมือของคารอ
