พูดพลางเดินไปหาร่างใหญ่ที่นอนโชกเลือดอยู่ที่พื้น เขาเล็งปืนไปที่เท้าของราม น้ำหนึ่งเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกลั้นสะอื้นตอบออกไป
“ ใช่ ใช่ค่ะ น้ำหนึ่งไปหาพี่รามเอง ” รามเงยศีรษะขึ้นมองหญิงคนรักด้วยความสงสาร เขาพยายามเปล่งเสียงออกมาแต่ก็ทั้งจุกทั้งเจ็บ
“ มะ มะใช่... ”
“ ไม่ต้องเสือก ! ” นฤบดินทร์ใช้รองเท้ากระทืบลงไปบนใบหน้าหล่อเหลาเต็มแรง
“ อย่า พี่บดินทร์อย่าทำพี่ราม ! ” น้ำหนึ่งวอนขอพลางร่ำไห้ปานใจจะขาด
“ แล้วเธอเคยไปนอนให้มันเอาที่ห้องชั้นสี่ ที่นี่ ที่โรงแรมของพี่ ใช่มั้ย ” เขาเค้นเสียงลอดไรฟันมาด้วยความโกรธ
“ ใช่มั้ย น้ำหนึ่ง ” น้ำหนึ่งเชิดหน้าขึ้น สูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอด
“ ใช่ค่ะ ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะน้ำหนึ่ง น้ำหนึ่งแอบรักพี่รามเลยยั่วยวนเค้าเอง ”
นฤบดินทร์กลืนน้ำลายลงคอ เดินเ
