"ฉันรักเธอ…" ก่อนที่ประโยคคำพูดจะออกจากปากหนาทำให้ใบหน้าเรียวสวยค่อยๆ หันมามองยังร่างอีกคนท่ามกลางความมืดมิดของห้องนอนกว้างขวางที่ยังพอมีแสงสว่างพอให้สามารถมองเห็นใบหน้าคมคายของอีกคนได้อย่างเลือนลาง โดยที่ดวงตาคมเข้มเอาแต่จับจ้องไปยังร่างเล็กไม่ละสายสายตาเผยความจริงจังและจริงใจในคำพูดทุกคำที่ตั้งใจจะพ่นออกมาอย่างคิดไตร่ตรองมาก่อนแล้ว…
"…" เงียบ
ไร้ซึ่งเสียงใดที่ออกจากริมฝีปากเล็กมีเพียงแค่เสียงเต้นคำรามของหัวใจทั้งสองที่เต้นระรัวแข่งกันอย่างบ้าคลั่งโดยที่ใบหน้าทั้งสองยังคงแนบชิดและจับจ้องกันอย่างไม่มีใครละสายตาพร้อมกับท่อนล่างในตอนนี้ที่หลอมรวมเป็นเรือนร่างเดียวกันดังเดิม
"ฉันรักเธอ…รักเธอมากยัยตัวแสบของฉัน…" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอีกครั้งตอกย้ำความรู้สึกของตัวเองให้เธอได้รับรู้อย่างไม่มีปกปิด
"ยัยตัวแสบของฉันงั้นเหรอ…" ทว่าคนตัวเล็กที่ทวนสรรพน
