เนตรทรายรีบตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้าตรู่ด้วยความหวัง ว่าจะใส่ชุดว่ายน้ำแอบไปว่ายน้ำเล่นที่ทะเลพร้อมทั้งดูพระอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้า แต่ชุดว่ายน้ำที่แอบเอาใส่กระเป๋ามาก็ไม่รู้หายไปไหน ทั้งๆ ที่เธอจำได้ ว่าเอาแอบไว้กับชุดนอนตัวนี้แท้ๆ
มือบางรื้อหาของเป็นพัลวัน โดยไม่ได้สนใจร่างสูงที่นอนมองอยู่บนเตียงเลยสักนิด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้คนที่นอนหลับอยู่บนเตียง ได้ลุกเดินมาหยุดด้านหลังเรียบร้อยแล้ว
“หาไอ้นี่อยู่เหรอ” ชูของในมือให้เนตรทรายดู ทำเอาเนตรทรายตาโตอ้าปากค้างด้วยความตกใจ นี่เขาไปเอาชุดว่ายน้ำของเธอมาได้ยังไงกัน ตายแน่ๆ ยัยเนตรเอ๊ย
“มันไปอยู่กับพี่คิมได้ยังไงคะ”
“มันมาอยู่กับพี่ได้ยังไม่สำคัญ เท่ากับเนตรเอามันมาทำไม” เอ่ยถามเสียงเข้มมองคนที่มีความผิดติดตัวนิ่งๆ
“ก็เนตรอยากใส่ไปเล่นน้ำนี่คะ” ตอบกลับมาเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน เพราะรู้ดีว่าตัวเองมีความผิดที่กล้าขัดคำสั่งคนตรงหน้า
“แต่พี่ว่าพี่พู
