‘อ้าว เอย หายดีแล้วใช่มั๊ย’ พี่เสือร้องทักขึ้นเมื่อฉันผลักประตูเข้าไปในร้าน
‘ค่ะ ดีขึ้นเยอะแล้ว ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง’
‘ดีแล้วล่ะ’ สายตาที่พี่เสือมองมามีความหมาย แล้วฉันก็ไม่ใช่เด็กใสซื่อที่จะไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร ถ้าหัวใจมันบังคับกันง่ายๆก็ดีซินะ
ฉันทำงานด้วยใจว้าวุ่น เมื่อคิดถึงท่าทางของตฤนที่แสดงออกมา จนฉันเผลอกดน้ำร้อนใส่มือตัวเอง
‘อ่ะ อุ้ยยยยยย’ ฉันส่งเสียงร้องและรีบสะบัดมือตามสัญชาตญาณ
‘เอย เป็นอะไรมากรึเปล่า แสบมั๊ย’พี่เสือพูดพลางรีบจับมือฉันลงไปในอ่างเพื่อเปิดน้ำเย็นจากก็อกใส่มือ
‘เจ็บค่ะ ไม่น่าเลย เอยซุ่มซ่ามเอง’ ฉันพูดพลางมองดูมือที่แดงเถือกและเริ่มจะพองออกมา
พี่เสือยังจับมืออยู่ฉัน พร้อมทั้งสั่งเรนโบว์ให้เอาน้ำแข็งมาให้เขาประคบมือให้ฉัน
‘หรือไปหาหมอมั๊ย พี่กลัวมันจะผุพอง ถ้าไม่รักษาให้ดีขึ้นมันจะเป็นแผลเป็นนะ’ พี่เสือพูดพลางจับน้ำแข็งถูจุดบริเวณที่เป็นแผล สายตาเขามองแบ
