ตอนที่ 26 : ชิมช็อกโกแลต
หนึ่งเดือนต่อมา
หญิงสาวร่างเล็กในชุดนักศึกษาพอดีตัวเดินยิ้มร่ามาแต่ไกลหลังจากเลิกเรียนและมีรถยนต์คันหรูรอรับ ริมฝีปากบางยิ้มให้กับลูกน้องคนสนิทของเขา ก่อนที่จะเข้าไปนั่งด้านในและระบายยิ้มให้กับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ ใบหน้าหวานโผลเข้าหาแก้มสากและจัดการหอมแก้มฟอดใหญ่
ฟอด
“วันนี้ว่างมารับอีกแล้วเหรอคะ” ใบหน้าหวานเอียงคอมองเจ้าของใบหน้าคมคายที่เรียบนิ่งไร้รอยยิ้ม ถึงเขาจะไม่ยิ้มให้เธอแต่การอยู่ด้วยกันทุกวันทำให้รู้ว่าเขาคือผู้ชายที่ใส่ใจ และไม่ได้ทำให้เธอร้องไห้อีกตั้งแต่วันนั้น เหมือนวันที่เราดูหนังด้วยกัน เธอเจอเรื่องแย่ๆ กลายเป็นวันที่ปลดล็อกความรู้สึกของกันและกัน ถึงจะไม่มีคำพูดหวาน ไม่มีคำพูดปลอบโยนตามสไตล์โรมัน แต่เขาใส่ใจเธอมากขึ้น กลายเป็นว่าเหมือนเธอเป็นลูกหนี้และนางบำเรอที่มีความสุขไปแล้ว
และที่เธอถามแบบนี้เพราะตอนแรกเขาไม่เคยมารับหรือมาส่งเธอ แต่เมื่อวันน
