ตอนที่28 บังเอิญ

1790 Words

ขุนเขา “หึ” ผมเค่นหัวเราะออกไปหลังจากไอ้เพื่อนสนิทของผมมันหัวเสีย จะอะไรอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่เรื่องสับสนในความรู้สึกตัวเอง แต่เอาจริงการถามมันครั้งนี้พวกผมไม่ได้ถามเพื่อหาคำตอบให้มันหรอกนะ แต่หาความมั่นใจที่เต็มร้อยให้ผมกับไอ้แดนตั้งหาก เพราะอะไรน่ะหรอ หึ ผมกับไอ้แดนน่ะ สงสัยมาตั้งแต่มัธยมแล้ว ตอนนั้นก็โตพอที่รู้เรื่องความรักความรู้สึกต่างๆแล้วไง มันเลยทำให้ผมกับไอ้แดนมีความคิดนี้ตั้งแต่ตอนนั้น แต่ตอนนั้น ความคิดที่ว่าไอ้เจ้าคุณรักมีนมากกว่าน้องสาว และมีนเองก็รักไอ้เจ้าคุณมากกว่าพี่ชาย(แต่ตอนนั้นเธอยังเด็ก ผมเลยไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่) ฟังไม่ผิดหรอก พวกคุณลองคิดดูกันเอาเองแล้วกัน ว่ามันจะมีพี่ชายที่ไหนหวงน้องจนไม่ให้ใกล้ผู้ชายที่เป็นแม้แต่เพื่อน มันไม่แปลกถ้าพี่จะหวงน้อง แต่มันต้องไม่ใช่กับคนที่เป็นเพื่อนหรือคนที่เป็นคนดีดิวะ อย่างผมถ้าเกิดมีน้องสาว ผมก็หวง แต่ถ้าเกิดผมรู้ว่าผู้ชายคนนั้นมันรัก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD