เจ้าคุณ
“อร้ายยยย!!!” เสียงมีนร้องขึ้นหลังจากถูกผมยกขึ้นอุ้มพาดบ่าก่อนจะพาเดินเข้าห้องนอนทันที
ตุบ! ผมโยนมีนลงเตียงไม่เบามากจนเธอตัวงอด้วยความจุก แต่แล้วยังไง เวลานี้ไม่สงสารหรอกนะ ผมอดทนมานานแล้วกับความดื้อ วันนี้จะปราบพยศให้หมอบราบคาบสักที
“ดื้อนักใช่ไหม เดี๋ยวจะดื้อไม่ออก” ผมพูดพร้อมกับถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด
“อย่าทำแบบนี้นะพี่คุณ” มีนพูดพร้อมกับขยับตัวถอย แต่ถอยไปไหนก็ไม่พ้นหรอก
“พี่ใจดีกับมีนมามากแล้ว วันนี้พี่จะไม่ใจดีกับมีนแล้ว” วันนี้จะเอาจริงให้ดู จะทำให้ไม่มีแรงซ่าส์เลย
“ไม่! ปล่อยมีนนะ!” มีนดิ้นหลบผม แต่เธอจะหลบไปไหนได้ในเมื่อตอนนี้ผมตามมานั่งคร่อมทับตัวเธอไว้แล้ว ดิ้นได้แค่แขนเล็กที่ผมใช้มือเดียวก็รวบได้แล้ว
“ไอ้ชุดบ้าๆนี่ฉีกให้ขาดให้หมดแม่ง” ผมบ่นออกมาหลังจากก้มมาจัดการกับชุดของเธอ เห็นแล้วแม่งหัวเสียชิบ
“อย่านะ! ชุดนี้แพงนะ” มีนรีบร้องแทรกขึ้น แพงแล้วไงผมจ่ายเงินคืน
