ปิ่นปัก....
สุดท้ายฉันก็ได้กลับมาที่นี่อีกครั้งฉันไม่คิดเลยจริงๆซึ่งการกลับมาครั้งนี้ฉันไม่ได้กลับมาแค่คนเดียวฉันกลับมาพร้อมกับลูกสาวของฉันหลังจากเก็บของเรียบร้อยแล้วฉันก็พาน้องปันปันไปไหว้รูปของคุณพ่อกับคุณแม่ของฉันที่ตั้งวางในห้องพระ ฉันดีใจที่เขายังไม่ได้ให้แม่บ้านนำรูปของท่านทั้งสองออกไปจากห้องพระ
"น้องปันปันขารูปนี้คือรูปของคุณตากับคุณยายของน้องนะคะน้องไหว้คุณตากับคุณยายสวยๆเลยนะคะ" ฉันบอกลูกสาวตัวน้อยที่นั่งเรียบร้อยอยู่ข้างๆ
"ค่าแม่" ฉันนั่งมองลูกที่ก้มกราบตามที่ฉันบอก
"คุณพ่อขาคุณแม่ขาหนูพาหลานสาวตัวน้อยมากราบนะคะแกชื่อว่าน้องปันปันนะคะ"
หลังจากนั้นฉันก็พาลูกเดินออกมาจากห้องพระ ฉันสังเกตลูกที่มองทุกอย่างรอบตัวด้วยความแปลกใจประหลาดใจ แกคงสงสัยว่าทำไมฉันถึงพาแกมาอยู่ที่นี่
"แม่ขา"
"คะลูก"
"ที่นี่คือบ้านของคุณลุงใจดีเหรอค๊า"
"ใช่ค่ะ"
"แล้วเราทำไมต้องมาอยู่ที่นี่ด้วยค๊าแม่
