ปิ่นปัก....
"พี่คิดถึงเรามากเลยรู้มั้ย" เขาดึงฉันเข้าไปกอด
"คุณคงคิดถึงผิดคนแล้วมังคะฉันไม่ใช่คุณซอลลี่" ฉันพูดพร้อมกับดันตัวเองให้ออกห่างจากเขาแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยฉันง่ายๆ
"ก็รู้ว่าไม่ใช่อยู่แล้วเมียกับคนอื่นจะเหมือนกันได้ไง"
"ฉันไม่ใช่เมียคุณอย่ามาพูดมั่วๆ แล้วอีกอย่างตอนนี้ฉันกับพี่แดนเรา..อื้อออออ" ฉันพูดไม่จบประโยคเขาก็ปิดปากฉันด้วยปากของเขา
"ห้ามพูดถึงมันถ้าอยู่กับพี่เข้าใจไหม"
"ไม่เข้าใจค่ะ ทำไมฉันจะพูดถึงพี่แด...อื้ออออ" ฉันถูกเขาจูบซ้ำๆเมื่อพูดถึงพี่แดน
"พูดชื่อมันอีกดิคราวนี้จะไม่แค่จูบนะ" เขาพูดแล้วใช้สายตามองฉันอย่างสื่อความหมายฉันรู้ได้ในทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร
"คุณจะไปส่งฉันไม่ใช่เหรอก็ไปสิฉันคิดถึงลูกอยากกลับไปหาลูก"
"คิดถึงลูกไม่คิดถึงผัวบ้างหรือไงไม่เจอกันตั้งหลายวัน"
"ฉันไม่มีผัวค่ะแล้วก็ไม่เคยมีด้วย"
"ไม่มีผัวแล้วลูกมาได้ไง"
"..........." ฉันขี้เกียจคุยกับเขาเ
