ปิ่นปัก....
"นนท์!!! เซอไพร์ส^^" ผู้หญิงคนนั้นตะโกนเรียกชื่อจนเขาหันมา
"ซอลลี่??"
"นนท์ลี่คิดถึงนนท์จัง^^" ผู้หญิงคนนั้นวิ่งเข้าไปกอดเขาจากทางด้านหลังซึ่งเขากำลังนั่งกินข้าวอยู่กับลูกอยู่ที่โต๊ะกินข้าว ฉันเห็นลูกมองผู้หญิงคนนั้นด้วยแววตาสงสัยฉันรีบปล่อยกระเป๋าเดินทางของผู้หญิงคนนั้นไว้ตรงนั้นแล้วเดินไปหาลูกที่โต๊ะอาหารพาแกเดินออกมานั่งรอเขาที่ห้องรับแขกเพราะแกกินข้าวเช้าเสร็จพอดี
"แม่ขาทำไมคนนั้นเค้าถึงกอดคุณลุงค๊าแม่" ลูกถามฉันด้วยความสงสัยเพราะแกไม่เคยเห็นคุณลุงของแกกอดกับใคร
"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะคงจะเป็นเพื่อนคุณลุงมั้งคะ^^" ฉันตอบลูกเท่าที่คิดออก
"แม่ก็เป็นเพื่อนของคุณลุงไม่ใช่เหรอค๊าทำไมไม่เห็นแม่กอดคุณลุงเลย" ด้วยความที่แกยังเด็กแกก็ถามฉันไปตามประสาเด็กแต่ก็ทำให้ฉันถึงกับไปไม่เป็นตอบไม่ถูก
ชานนท์...
"เธอน่าจะบอกฉันก่อนว่าจะมาวันนี้" ผมพูดกับซอลลี่เพราะเธอไม่ได้บอกว่าเธอจะ
