ร้ายเริ่มรัก

รักแรกพบ

ชานนท์....

ผมยืนจ้องหน้าไอ้ทิศเหนือซึ่งมันก็จ้องหน้าผมกลับเหมือนกัน ส่วนตัวผมไม่ชอบมีเรื่องกับใครแต่ถ้ามันทนไม่ไหวจริงๆผมก็พร้อมบวก ผมแม่งโคตรเกลียดเลยผู้ชายแบบไอ้เชี่ยนี่ทั้งๆที่มันมีนับดาวอยู่แล้วทำไมมันถึงมาเอากับคนอื่น แล้วเรื่องนี้นับดาวจะรู้ไหมถ้าเธอรู้แล้วเธอจะรู้สึกยังไง ผมไม่อยากให้นับดาวเสียใจเพราะผู้ชายแบบนี้

"เห้ยมีเรื่องอะไรกันวะไอ้นนท์เสียงแม่งดังไปถึงข้างนอก" ไอ้ทิววิ่งเข้ามามันคงได้ยินผมกับไอ้ทิศเหนือทะเลาะกัน

"เปล่าไม่มีอะไร" ผมตอบมันก่อนจะเดินออกไป ขณะที่ผมกำลังเดินพ้นหน้าห้องน้ำไอ้ทิศเหนือก็พูดประโยคนึงออกมา

"มึงอย่ามายุ่งกับนับดาว" ผมหันขวับไปทันทีที่ได้ยินไอ้ทิศเหนือพูดประโยคนี้ ผมแสยะยิ้มแล้วตอบมันกลับไป

"กูจะยุ่ง เพราะกูชอบนับดาวและมึงก็ไม่มีสิทธิ์มาสั่งกู"

"ไอ้..."

"กูชื่อนนท์เผื่อมึงจะลืม" พูดจบผมก็เดินกลับออกมา

ผมกลับมาที่โต๊ะก็เจอยัยปิ่นปักนั่งหลับสัปหงกอยู่ที่โต๊ะ แม่งไม่รู้จะตามเข้ามาทำไมไอ้พวกเพื่อนผมก็ตัวดีพาเข้ามาโดยไม่ถามผมสักคำ ผมเลิกสนใจยัยนี่แล้วเทเหล้าใส่แก้ว ผมยังเคืองไม่หายกับเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องน้ำ

"สร่างแล้วก็พอได้แล้วมึงจะแดกอะไรนักหนา"

"เรื่องของกู"

"มึงปล่อยให้มันแดกไปเหอะมันเพิ่งไปมีเรื่องมา"

"มีเรื่องเรื่องอะไรมันไปเข้าห้องน้ำไม่ใช่??"

"กูก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรแต่ที่กูรู้ก็คือไอ้นนท์มันไปมีเรื่องกับไอ้ทิศเหนือ"

"ไอ้ทิวมึงรู้จักไอ้เชี่ยนั่นด้วยเหรอ" ผมถามไอ้ทิวเพราะมันพูดเหมือนมันรู้จักไอ้ทิศเหนือมาก่อน

"รู้จักดิทำไมไม่รู้จักพวกกูมาเที่ยวผับทีไรก็เจอมันประจำแม่งควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ว่าแต่มึงกับมันมีเรื่องอะไรกันวะ"

"เปล่าไม่มีอะไร" ผมตอบไอ้ทิวก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปาก ผมนั่งใช้ความคิดว่าผมจะทำยังไงดีให้ดาวกับมันเลิกกันถึงมันจะไม่ได้บอกว่าเป็นอะไรกันกับดาวแต่ผมก็ไม่ได้โง่ที่จะมองไม่ออกว่ามันหึงหวงดาวซึ่งดาวเองก็ไม่เคยบอกว่าเธอมีแฟนแต่ผมมั่นใจว่าสองคนนี้ต้องมีอะไรลึกซึ้งมากกว่านั้นอย่างแน่นอน

ผมตัดสินใจเดินออกมานอกร้านแล้วโทรหานับดาวเพื่อจะบอกให้เธอรู้ว่าตอนนี้ไอ้ทิศเหนืออยู่ที่ผับ

"ฮัลโหลนนท์มีอะไรหรือเปล่า" เสียงนับดาวงัวเงียสงสัยเธอจะหลับแล้ว ผมไม่อยากรบกวน

"ไม่มีอะไรเธอนอนต่อเถอะ"

"บอกมาว่ามีอะไร ถ้าไม่บอกโกรธจริงด้วยเพราะปกตินายจะไม่โทรหาฉันตอนดึกๆแบบนี้"

"ไม่..."

"บอกมา"

"ฉันเจอ..ไอ้ทิศเหนือที่ผับ แล้วก็เจอมัน...เอากับผู้หญิงในห้องน้ำ" ผมบอกนับดาวไปตามตรง

"............." นับดาวเงียบไป

"ดาวเธอโอเคไหม"

"โอเคดิทำไมจะไม่โอเค ส่วนเรื่องไอ้เหนือมันจะไปเอากับใครก็เรื่องของมันไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้วเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น"

"เธอพูดจริงหรือเปล่า" ผมถามด้วยความดีใจอย่างปิดไม่มิด

"อื้มมจริงดิฉันจะโกหกนายไปเพื่ออะไร ถ้าฉันกับเหนือเป็นอะไรกันฉันก็ต้องบอกนายแล้วดิว่าฉันมีแฟนแล้ว"

"อืมนั่นสินะ"

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอวางสายนะง่วงมากเลยอ่ะ"

"อื้มมม นอนเถอะขอโทษที่โทรมากวน"

"อื้มมม" แต่ไม่ทันทีผมจะขยับมือถือออกผมก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังออกมาจากปลายสาย

"ฮึก ฮึก ฮือออ ฮือออออ"

"ดาวเธอเป็นอะไร ดาว ดาวเธอร้องไห้ทำไม ดาว ดาว" ผมถามแต่ดูเหมือนปลายสายจะไม่ได้ยิน ผมคิดว่านับดาวน่าจะลืมกดวางสายมันก็เลยทำให้ผมได้ยินเสียงเธอร้องไห้อย่างชัดเจน

"ฮือออ ไอ้คนใจร้าย ฮือออ ไอ้คนนิสัยไม่ดี ฮือออ ฮือออ" ผมฟังนับดาวพูดไปร้องไห้ไปด้วยความทรมานใจผมก็เลยกดวางสายเองแล้วเดินกลับเข้าไปในร้านแล้วมองหาไอ้ทิศเหนือจนกระทั่งเจอมันนั่งอยู่กับพวกเพื่อนๆของมันผมตรงเข้าไปกระชากเสื้อมันแล้วต่อยไปที่หน้าของมัน

"เห้ย!!!"

"กรี๊ดดดดดด"

"ไอ้เชี่ยนนท์!!!" ผั๊ว!!! ผั๊ว!!!! มันต่อยผมกลับมาสองหมัดผมก็ต่อยมันกลับไปเท่าๆกัน

ผั๊ว!!!! ผั๊ว!!!

"มึงแม่งโคตรเหี้ยมึงทำให้นับดาวร้องไห้เพราะมึงมึงรู้ตัวหรือเปล่า"

"กูจะทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับมึง"

"อ่อถ้างั้นถ้ากูจะจีบนับดาวมึงก็ไม่เกี่ยวสินะ ได้กูจะทำให้นับดาวชอบกูให้ได้ไม่เชื่อมึงก็คอยดูแล้วกูก็จะไม่มีวันทำให้คนที่กูรักเสียใจเป็นอันขาด"

ปิ่นปัก....

ฉันที่ยืนมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย แม้จะเห็นอะไรไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ว่าเขากำลังทะเลาะกับใครอยู่เพราะมันมืดแต่คำพูดของเขาฉันได้ยินชัดเจนทุกถ้อยคำ เขามีคนที่เขาแอบชอบอยู่แล้ว ทำไมพอได้ยินแบบนี้แล้วฉันรู้สึกใจแป้วด้วยก็ไม่รู้ ฉันรีบเดินกลับมาที่โต๊ะเพราะไม่อยากให้เขาเห็นว่าฉันมาแอบดู

"มึงไปต่อยไอ้เหนือทำไมวะ" พี่ทิวถามพี่นนท์หลังจากพากันกลับมาที่โต๊ะแล้ว

"กูเกลียดขี้หน้ามันก็แค่นั้น"

"ไม่น่าใช่เพราะปกติมึงไม่ชอบมีเรื่องกับใครนี่หว่า หรือเป็นเพราะผู้หญิงที่ชื่อดาวอะไรนั่น"

"หรือว่าดาวกับไอ้ทิศเหนือ??"

"อืมม ตามที่พวกมึงเข้าใจ"

"แล้วนี่มึงจะทำยังไง"

"กูจะจีบดาว"

"จีบ??"

"อืมม"

"กูชักอยากจะเห็นซะแล้วสิว่าผู้หญิงแบบไหนที่ทำให้มึงชอบได้ขนาดนี้"

"นั่นดิกูก็อยากเห็นเหมือนกัน"

"มึงไม่ต้องมาอยากเห็นหรอกพวกมึงรู้แต่ว่าดาวเป็นคนน่ารักนิสัยดี กูตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่กูเจอหน้า" ฉันลอบมองหน้าพี่นนท์ที่ตอนนี้ตาเขาเป็นประกายเวลาที่พูดถึงผู้หญฺิงคนนั้น ทำไมฉันถึงรู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้นด้วยก็ไม่รู้

"อื้มม หืมม รักแรกพบสินะ"

"จะว่างั้นก็ได้เพราะกูไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนดาวเป็นคนแรก" ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินยังไงก็ไม่รู้ ฉันก็เลยแสร้งทำเป็นหลับ

ไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปนานแค่ไหนแต่ฉันรู้สึกเหมือนกับทุกอย่างเงียบไป พอฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าทั้งโต๊ะไม่มีใครอยู่แล้วฉันรีบลุกออกจากโต๊ะแล้วรีบวิ่งไปที่ลานจอดรถปรากฏว่ารถของพี่นนท์ยังอยู่ฉันรีบเดินไปแล้วก็เจอเขากำลังนั่งเล่นมือถืออยู่บนรถ เขาเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉันแวบหนึ่งก่อนจะก้มดุมือถือต่อ ฉันอดน้อยใจเขาไม่ได้ที่เขาปล่อยให้ฉันนั่งหลับอยู่คนเดียวในผับ

"พี่นนท์ทำไมไม่เรียกปิ่นคะ"

"ทำไมต้องเรียกในเมื่อฉันไม่ได้เป็นคนชวนเธอเข้าไปเธออยากเสือกเข้าไปเอง"

"คนใจร้าย ถ้ามีใครมาทำอะไรปิ่นคุณนนท์จะทำยังไง"

"ถ้าเธอจะซวยขนาดนั้นก็ช่วยไม่ได้" เขาพูดอย่างไม่แคร์

"นั่นสินะคะคุณจะมาห่วงปิ่นทำไมปิ่นไม่ใช่ผู้หญิงที่ชื่อดาวนี่ใช่มั้ยล่ะคะเพราะถ้าเป็นเธอคนนั้นคุณนนท์คงนั่งเฝ้าด้วยความเป็นห่วงเป็นใยไม่ปล่อยให้อยู่แบบนั้นเหมือนที่คุณทำกับปิ่น"

"เธอไม่มีสิทธิ์เอ่ยถึงดาวเพราะดาวเค้ามีค่ามากกว่าเธอหลายร้อยหลายพันเท่า"

"ในสายตาของคุณนนท์ปิ่นคงไม่มีค่าอะไรสินะคะ"

"หน้าตาก็ฉลาดแต่ไม่น่าถามคำถามโง่ๆ แบบนี้เลยนะ เธอคิดว่าเธอมีค่าอะไรอย่างงั้นเหรอหึก็แค่ลูกของผู้หญิงสาระเลวคนนึงเท่านั้น"

ฉันกำหมัดแน่นไม่อยากโกรธไม่อยากแสดงความรู้สึกเพราะรู้ว่ามันไม่มีอะไรดีขึ้นมา

"ขึ้นรถฉันจะกลับ หรือถ้าจะไม่กลับก็ตามใจ" พูดจบเขาก็สตาร์ทรถ ฉันจำใจเดินขึ้นรถเพราะตอนนี้มันตีสองกว่าแล้วคงหารถกลับยากและมันก็อันตรายด้วย ถ้าฉันรู้ว่าตัวเองต้องมาเจออะไรแบบนี้ฉันคงยอมเสียเงินค่าแท็กซี่กลับบ้านไปตั้งแต่ตอนหัวค่ำจะได้ไม่ต้องมาเห็นไม่มาได้ยินอะไรที่มันทำร้ายความรู้สึกของตัวเอง