“เหนื่อยไหม”
“มาก” หลังจากที่ขุนเขาเตะบอลเสร็จ เขาเดินเข้ามาหากอหญ้าที่นั่งรออยู่ข้างสนาม ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ที่ว่างข้าง ๆ กอหญ้าด้วยร่างกายที่หอบเหนื่อย
“เก่งที่สุดเลย” กอหญ้าหันไปยกนิ้วโป้งให้กับขุนเขา เพราะวันนี้ขุนเขาสามารถเขาชนะคู่แข่งได้และฝีมือการเตะบอลของขุนเขาทำให้กอหญ้าถึงกับอึ้งและไม่คิดว่าขุนเขาจะเตะบอลได้เก่งขนาดนี้
“เก่งทุกเรื่องต่างหาก” ใบหน้าเจ้าเล่ห์ของขุนเขาส่งมาให้กับกอหญ้า
“ไอ้หื่น”
หลังจากที่ขุนเขาและเพื่อนคนอื่น ๆ ออกมาพักข้างสนามและรอเวลาที่มอบถ้วยและเหรียญรางวัล โดยมีกอหญ้านั่งคุยกับเพื่อนของขุนเขาอย่างสนุก โดยที่ขุนเขานั่งเล่นมือถืออยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไปไหน
“ป่ะ!!ไปกันได้แล้ว ไปรับถ้วยกับเหรียญกัน”
“อ๊ะ!!” ขุนเขาเดินนำเหรียญมาคล้องคอกอหญ้าโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ภาพที่ขุนเขานำเหรียญมาคล้องคอกอหญ้าทำให้สาว ๆ ข้างสนามพากันกรี๊ดด้วยความอิจฉา
“อยากกลับรึยัง
