Chapter 9
"Y-you" sabay turo sa kanya. "Kanina ka pa dito?" dahan-dahan kong tanong sa kanya.
"Not too long" para akong binuhusan ng yelo sa sobrang lamig ng boses nya.
Hindi ko tuloy malaman yung totoo dahil hindi ko makita ang mukha nya nasa madilim na parte kami ng garden.
Pero sapat na ang kaunting liwanag upang malamang may tao nga duon.
I nod my head and start to walk inside. Ramdam ko naman ang pagsunod niya sakin.
Nang nakarating na kami sa dining area wala na doon si Nana siguro tapos ng kumain. Nakita ko ang plato ni Brent, may laman pa ito ibig sabihin hindi pa ito tapos kumain.
Umupo na ko at nagsimula ulit na kumain. Ganun din ang ginawa nito. Sobrang katahimikan ang namagitan saming dalawa.
Ni isa walang nagsasalita.
Pakiramdam ko narinig niya talaga eh. Pero wag nam
