หลายเดือนต่อมา...
@บ้าน
“นั่นมันรถหม่ามี้นิคะคุณใหญ่ ท่านกลับมาแล้วเหรอ ไหนบอกรินทร์ว่าขออยู่ต่ออีกสักหนึ่งเดือน แต่นี่เพิ่งผ่านมาอาทิตย์เดียวเองนะ” เธอชี้ออกไปที่รถที่จอดอยู่ ซึ่งมันเป็นรถของคุณแม่ของคนรักเธอ
“สงสัยเที่ยวกันเหนื่อยแล้วเลยพากันกลับบ้าน”
“งั้นเรารีบไปหาหม่ามี้กันดีกว่าค่ะ”
“จะรีบไปไหน ยังไงเราก็เข้าไปอยู่ดี”
“คุณใหญ่ไม่เข้าใจหรอก รินทร์คิดถึงหม่ามี้ขนาดไหน”
“ไม่ใช่แค่แม่ผมนะที่หลงคุณ คุณก็หลงแม่ผมไปด้วย รู้สึกอิจฉาแล้วสิ”
“คุณใหญ่เดินเร็ว ๆ สิคะ ไม่อย่างงั้นช่วยปล่อยมือรินทร์เลย” เพราะหลังจากที่เดินลงมาจากรถคุณใหญ่ก็ไม่ยอมปล่อยมือเธอ
“ไม่ปล่อย”
“.....” พอเธอได้ยินเขาพูดแบบนั้นก็เริ่มหน้าบึ้งขึ้นมาด้วยความไม่พอใจที่เขาไม่ตามใจตัวเอง
“ผมล้อเล่น รีบไปหาท่านสิ”
พอคุณใหญ่พูดแบบนั้นเธอก็รีบวิ่งเข้ามาหาคุณแม่ในบ้านทันที
“อย่าวิ่งเดี๋ยวก็ล้ม” หลังจากที่เขาตะโกนออกไปเส
