ตอนที่ 27

1133 Words

ชีวิตอย่างที่น้ำอ้อยใฝ่ฝันเอาไว้ ว่าสักวันหนึ่งจะมีโอกาสได้เจอผู้ชายแบบนี้           “ถามทำไม... เธออยากช่วยทำให้ฉันหายเหนื่อยใช่ไหม”           เขาหรี่ตามองหล่อน           “บ้า... กลัวคุณจะเหนื่อยมากขึ้นน่ะสิคะ”           หล่อนตอบเขินๆ           “แล้วถ้าฉันอยากเหนื่อยล่ะ”           เข้าทางของเควิน เสียเหงื่อให้เรื่องแบบนี้เขาชอบนัก           “จะค่ำแล้วนะคะ”           หล่อนหันไปมองดวงตะวัน กำลังลอยต่ำเกือบแตะสันเขา           “ใช่... บรรยากาศดี งั้นเราไปนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกันดีกว่า” คว้าเสื่อออกมาจากหลังรถกระบะ กล่าวพลางเดินนำหน้า หญิงสาวก้าวตามมาช้าๆ จนกระทั่งถึงเนินหญ้าที่แลลงไปก็เห็นไร่อ้อยกว้างไกลสุดสายตา ใบอ้อยเรียวยาวพลิ้วไสวอยู่ในสายลมและแสงแดดอ่อนตอนใกล้ค่ำ           “ดื่มด้วยกันนะ” เขายื่นเบียร์อีกกระป๋องมาให้ หญิงสาวรับเอามาแล้วยิ้มขอบคุณ จากนั้นก็พูดคุยกัน ท่ามกล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD