อีกห้าปีต่อมา
ที่บ้านของเควิน บริเวณสนามหญ้าหน้าบ้านหลังใหญ่ ภายใต้ร่มเงาเขียวครึ้มของต้นจามจุรี โปรยดอกสีชมพูลงมาเกลื่อนพื้น
“ลูกๆ ไปไหนจ๊ะอ้อยจ๋า”
เควินถามเสียงหวาน ขณะเดินออกมาจากเทอเรสหน้าบ้าน เข้ามาสวมกอดภรรยาจากทางด้านหลัง หอมแก้มน้ำอ้อยเสียงดังฟอด จูบหน้าผาก จูบเส้นผม สอดมือเข้าใต้แขนจากทางด้านหลัง ตะล่อมขึ้นมาบีบขยำเต้านมเบาๆ ตามประสาคนหื่น
“แม่กับลุงยอดพาเด็กๆ ไปเดินเล่นที่สวนหย่อมหลังบ้านค่ะ”
หญิงสาวหันมาบอกสามี เคลียแก้มกับจมูกโด่งเป็นสันของเขาที่กดลงมาหอมแก้มนวล
“ฉันอยากให้คนนี้คลอดเสียที... ”
คนใจร้อนอยากมีลูกเพิ่มอีกคนรีบบอกกับภรรยา เอามือลูบท้องของน้ำอ้อยเบาๆ ด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ตอนนี้ท้องของหล่อนใหญ่ขึ้นมาก เพราะว่ากำลังตั้งท้องลูกคนที่สามของเขา
“อีกเดือนก็จะคลอดแล้วค่ะ... รอหน่อยนะคะ”
หญิงสาวบอกสามี
“อ้อยจ๋า... แล้วเจ้าลิงทะโมนสองตัวของผมหายไปไหน”
เขาถามถึงลู
