โดนจูบจนเสียทรง

1960 Words

ทาสกามในตะเกียงแก้ว ตอน โดนจูบจนเสียทรง ริต้าตื่นแต่เช้ามืดหลังจากหลับเป็นตายในอ้อมกอดของเพทรา เธอจำไม่ได้แล้วว่านานแค่ไหนที่ได้นอนหลับแบบสนิทและมีความสุขแบบนี้ ฟุ่บ! ๆ ๆ ๆ เธอลุกขึ้นแล้วเก็บผ้าเก็บเสื้อในตู้มายัดใส่กระเป๋าเดินทางจนหมด ฮ้าวววว! เทพบุตรหนุ่มในชุดสูทสีขาวนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงเล็กๆ ฟุ่บ! ๆ ๆ เขาเอามือความหาร่างริต้าบนเตียงไม่เจอ "เห้ยนี่เธอจะหนีฉันไปไหน ฉันไม่ใช่ผีนะ" เพทรากระโดดโหยงมายืนขวางหน้าริต้าที่กำลังเก็บคอมและทีวีต่อ "ฉันไม่ได้หนีท่านเทพ เอ้ยนาย" ริต้าไม่รู้จะเรียกเขาว่าอะไรเพราะเขาห้ามเธอเรียกว่าเทพ "เรียกเพทราก็ได้" เทพบุตรหนุ่มตอบ เขายกมือกางแขนขวางหน้าริต้าไว้ไม่ให้เธอเก็บข้าวของ "หลีกไปดิฉันจะย้ายออก" ริต้าบอก "เอ้า นี่เธอกลัวฉันขนาดนี้เลยเหรอฉันออกจะรูปงาม หรือว่าเธอโกรธที่ฉันเเต๊ะอั๋งเธอ" เพทราเดินตามหลังต้อยๆ "ไม่ใช่ ก็หนีไปด้วยกันนี่แหละ" อริต้าหอบคอมโน๊ตบุ๊คกอดไว้แล้วเดินก้มลอดแขนเพทรามาหน้าห้อง "หนี แล้วเราจะหนีอะไรกัน" เทพบุตรหนุ่มสุดหล่องง "ก็หนีเจ้าของห้องไง ฉันตกงานเดือนนี้ไม่มีจ่ายค่าห้องแล้ว" ริต้าบอก ห๊ะ! เทพเพทรายืนอ้าปากค้าง "เป็นแบบนี้ตายดีกว่า" เพทราพึมพำ "ก็ฉันจะตายอยู่แล้วนายมาช่วยทำไมห๊ะ" ริต้าเกิดเครียดขึ้นมาจากปัญหาที่รุมเร้าหนักอีกรอบเลยลงอารมณ์ที่เทพหนุ่ม "เออ เอา ๆ ๆ แล้วจะอยู่ยังไง" เพทรายืนกอดอก "ก็เอาคอมเอาทีวีไปขายแล่วเช่าหอถูกๆอยู่" ริต้าบอกขณะที่กำลังก้มเก็บรองเท้าใส่ถุง "แปดสี่" เพทราบอก "อะไรนะ" ริต้าหันมาเงยหน้าถามเทพบุตรรูปหล่อตัวสูงเฟึ้ยวที่ยืนกอดอกใบ้หวยอยู่ "ก็แปดสี่ไง อย่าให้พูดมากเดี๋ยวฉันตกนรกพอดี" เพทราก้มลงมาทำตาดุชนิดที่ว่าใบหน้าของเขาเกือบจะชนใบหน้าเรียวสวยของริต้า "อัยยะ งวดนีัหรือคะท่าน" ริต้าหน้าเปลี่ยนทันที เธอยกมือประนมแล้วกราบเบญจางคประดิษฐ์ถึงสามครั้งสามครา "เออ ฉันไปธุระก่อน" เทพหนุ่มเดินทะลุประตุแล้วหายวับไปกับตา "ธุระ ผีมีธุระด้วยรึ" ริต้างง "ยังไงก็ช่างเถอะ555 งวดนี้แม่จะรวยแล้ว" เธอลุกวิ่งหอบคอมไปจำนำทันที ริต้ากวาดล๊อตเตอรี่เลขท้ายแปดสี่มาหลายสิบใบ ล้าลันลาลั๊นลาาาา! เธอเดินกระโดดเหมือนเด็กและเที่ยวไปรอบๆห้างสรรพสินค้า ริต้าแวะกินไอศครีมและแวะร้านเลือกเครื่องสำอางค์กับเสื้อผ้าไปทั่ว เธอลองโน่นลองนี่จนพนักงานในร้านออกอาการไม่พอใจเมื่อริต้าไม่ซื้อเลยซักชิ้น "พรุ่งนี้แม่จะมากวาดให้เรียบ ฮิ! ๆ ๆ " ริต้าแขวนเสื้อสวยกลับที่เดิมแล้ววิ่งออกมา บังเอิญวันนี้เป็นวันที่หวยออกพอดีในตอนเย็น "อ้าว ไม่ต้อง ๆ ฉันทำเองก็ได้" ริต้ากลับขึ้นมาห้องก็เจอเทพบุตรกำลังถูห้องให้เธอ "ห้องรกแบบนี้แหละผู้หญิงอะไรสวยก็สวย" เพทราเช็ดพื้นไปบ่นไป อ้าว! ริต้าถลึงตาโตจะด่าแต่อั้นเอาไว้ "ถึงว่าแฟนถึงแอบไปมีคนใหม่5555" เทพบุตรสุดหล่อหัวเราะลั่นห้อง อั้นเอาไว้ไม่อยู่แล้ว ริต้าปล่อยออกมาเป็นชุด "นี่นาย ไอบ้า เทพหื่น รูปหล่อแต่ปากเสีย เทพปากหมา" โป๊กกก! อร๊ายยย! เพทราหายตัวมายืนข้างหลังแล้วแขกหัวริต้าจนเธอร้องจ๊าก ฮือ! ๆ ๆ ๆ เธอกระโดดไปนอนคว่ำหน้าบนเตียงแล้วร้องไห้เหมือนเด็ก ใบหน้าเรียวสวยซุกอยู่บนหมอนจนมองไม่เห็น "เอ้า นี่กรูต้องง้อใช่ไหมนี่" เพทราวางไม้ถูแล้วลงมานั่งข้างๆเอวริต้า เขาค่อยๆเอามือลูบหัวให้เธอเบาๆไล่ลงมาถึงแผ่นหลังตามผมสีดำที่ยาวสลวยของเธอ "โอ๋! ๆ ๆ ขอโทษนะ" เพทราก้มมองแก้มขาวๆและปลอบโยน ฮือ! ๆ ๆ ริต้าร้องไห้ไม่หยุดจนหมอนเปียกน้ำตาของเธอ "เจ็บใช่ไหม มาฉันจะเสกให้หาย" เพทราบอกแล้วเป่าหัวริต้า เพี้ยงงง! ฮือ! ๆ ๆ ๆ ริต้ายังร้องหนัก "ฉันเสกให้เธอหายเจ็บแล้วนี่นาทำไมเธอยังร้อง" เทพบุตรก้มลงมากระซิบถาม "ฉันเจ็บที่หัวใจ นายว่าแทงใจดำฉันทำไม ฮือ! ๆ ๆ ฉันไม่ได้เจ็บหัว แน่จริงนายก็เสกสิ ฮือ! ๆ ๆ " ริต้าร้องไปเถียงไป เพทราหมดปัญญาจะทำให้ริต้าหายทรมานใจ เขาดลบันดาลอะไรก็ได้ แต่ไม่สามารถดลบันดาลหัวจิตหัวใจของใครต่อใคร "โอ๋! ๆ ๆ ฉันขอโทษ ไม่เอา ไม่ร้องนะ" เทพบุตรหนุ่มหลับตาจินตนาการถึงความเจ็บปวดนั้นก็เกิดสงสารริต้าจับใจ ผู้หญิงตัวคนเดียวที่เจอทั้งบ้านแตก พ่อแม่แยกทาง โดนไล่ออกจากงาน แถมแฟนยังไปมีชู้ หัวใจดวงน้อยจะทนได้แค่ไหนกัน? ฮือ! ๆ ๆ ๆ ริต้าร้องไห้จนหมดทั้งใบเปียกโชก ใบหน้าสะสวยแดงช้ำ ริมฝีปากเรียวสวยสั่นเทา ดวงตากลมแป๋วแดงช้ำไปหมด ฟุ่บบบ! ๆ ๆ เพทราค่อยๆพยุงร่างเพรียวบางของริต้าพลิกขึ้นมานอนหงายช้าๆ ฮือ! ๆ ๆ ๆ ริต้านอนหงายและเงยหน้ามองเทพบุตรพลางร้องไห้ใส่หน้าหล่อๆของเขา เพทราค่อยๆก้มลงมาช้าๆ ฝ่ามือใหญ่ๆที่อบอุ่นของเขายังกุมอยู่ที่กระหม่อมของริต้า แววตาอันทรงพลังและดำขลับคมเข้มของเขาสบประสานกับริต้าอย่างอบอุ่น ใบหน้าอันหล่อเหลาราวกับรูปวาดจากฝีมือของจิตรกรเอกของโลกค่อยๆขยับลงมาหาริต้า เธอน้ำตาไหลพรากอาบแก้มสวยๆทว่าตอนนี้ลืมร้องและแม้กระทั่งลืมหายใจ ปลายจมูกอันโด่งเฟี้ยวของเทพบุตรชนปลายจมูกเล็กๆของริต้าจนบี้ เขาพ่นลมหายใจรดหน้าของเธอจนร้อนผ่าวดั่งไฟเผา ริต้าหยีตาและทำหน้าเสียวเมื่อรู้ว่าอีกเพียงเสียววินาทีริมฝีปากอันอิ่มแดงของเทพบุตรจะชนปากของเธอ จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ เขาบดปากนุ่มๆที่หนาแดงใส่ริมฝีปากบางเรียวสีชมพูของริต้าอย่างดูดดื่ม อือ! ๆ ๆ ๆ ริต้าจูบตอบและเอามือจิกคอเสื้อสูทขาวของเขาจนแทบฉีก จ๊วบ! ๆ ๆ ๆ ริต้ากลับมีอารมณ์และดันลิ้นเข้าไปวนๆกับลิ้นของเพทราอย่างหื่นกระหายเร่าร้อน พอลิ้นแตะกันน้ำลายในปากของริต้าก็แตกพร่าราวกับกินของเปรี้ยว เธอหายใจแรงฟึดฟัดๆและหลับตาปี๋บดจูบเพทรา จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ จ๊วบ! ๆ ๆ ๆ เทพบุตรเลียนแบบด้วยการแลกลิ้นกับริต้า เขาเอาสองมือประกบสองแก้มของเธอและเอียงหน้าจูบจนจมูกของเขาชนแก้มริต้าช้ำแดง อ๊ะ! ๆ ๆ อือ! ๆ ๆ ริต้าร้องครางและนอนบิดกายส่ายตูดจูบตอบเพทราอย่างเร่าร้อน ความเสียวซ่านแผ่ลงจากปากไปถึงท้อง หว่างขาเสียววูบๆวาบๆและมีน้ำใสๆไหลเยิ้มออกมาแฉะกางเกงในตัวเล็ก ลิ้นของเธอพันวนเวียนๆกับเพทราจนเสียวซี๊ดในอก ขนกายลุกซู่ๆไปทั้งตัว ริมฝีปากแดงๆของเพทราช่างนุ่มนิ่มจนริต้าอยากจะกัดกิน อึก! ๆ ๆ ๆ เพทราดูดน้ำลายในปากของริต้าเข้าไปกลืนกินราวกับว่าเขาหิวกระหาย จ๊วบ! ๆ ๅ อึก! ๆ ๆ ริต้าเอามือคล้องคอของเพทราและโน้มหน้าหล่อๆของเขาลงมาบดปากแรงๆ เธอแย่งดูดน้ำลายในปากของเขากลับมากลืนกินด้วยความเสียวสยิวขนลุกขนพอง จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ ทั้งคู่จูบกันอยู่นานสองนานจนลืมหายใจ เขามีกระจู๋ไหมนะ! ริต้าคิดในใจ เห้ยยยย! เทพหนุ่มกระโดดผึงลงมายืนข้างเตียงเมื่อได้ยินความคิดของริต้า .เขายังมีความลับที่บอกเธอไม่ได้สำหรับเรื่องของตัวเอง แฮ่ก! ๆ ๆ ๆ ริต้านอนหอบหายใจและยิ้มหวาน เธอรู้สึกว่าจูบครั้งนี้เป็นจูบที่เหนื่อยมาก เปลืองพลังงานมากๆ แต่เธอกลับประทับใจที่สุดในชีวิต "เขยิบไปหน่อย" เพทราบอก พอริต้าขยับกายมานอนริมเตียงเพทราก็ลงมานอนข้างๆ เขาเอามือก่ายหน้าผากนอนเงียบสนิทราวกับคิดอะไรอยู่ "เย้ สี่โมงกว่าแล้วตรวจหวยในกูเกิ้ลดีกว่า" ริต้ายิ้มและล้วงมือถือในกระเป๋ากางเกงออกมากด "กูเกิ้ลคืออะไรรึ" เทพบุตรหนุ่มหันหน้าหล่อมาถาม "ห๊ะ! นายไม่รู้จักกูเกิ้ลเหรอ นี่นายไปอยู่ไหนมา" ริต้าหันมาถามอย่างตกใจ 555555 เธออดขำเขาไม่ได้เลยหัวเราะลั่นต่อ "ก็อยู่ในดินแดนวิเศษในตะเกียง" เพทราตอบ "ตะเกียงเล็กๆน่ะนะ" ริต้าหันมานอนตะแคงหันหน้าเข้าหากันและถามเขา "มันมีโลกอีกใบอยู่ในนั้น" เขาตอบห้วนๆ "แล้วนายอายุเท่าไรแล้วเนี่ยดูท่าจะโบราณมาก" ริต้าถามและจ้องหน้าหล่อๆของเขา เสียงการออกสลากในเว็บสดก็ดังเรือยๆ "สามร้อยปี" เขาตอบ "โหววววว! คุณทวด นี่ฉันจูบกับคุณทวด 555" ริต้าหัวเราะสนุกสนาน "เลขท้ายสองตัวที่ออก" แปดสี่!!! อร๊าย! ๆ ๆ ๆ เย้! ๆ ๆ ๆ ริต้าลุกยืนแล้วกระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียงจนแทบพัง "เย้! ๆ ๆ ขอบคุณเทพบุตร ๆ ๆ " เธอกระชากมือเพทราดึงเขาขึ้นมายืนกอด 55555 รวยแล้วโว้ยยย! ริต้าเอาหน้าสวยๆซุกที่อกของเพทราเพราะว่าเขาตัวสูง เธอกอดเขาให้กระโดดตามแล้วก็พาเขาหมุนตัวโห่ร้อง 55555 เทพบุตรพลอยหัวเราะกับริต้าไปด้วย พอหมดแรงริต้าก็ลงมานั่งหอบแฮ่ก! ๆบนเตียง "แล้วนี่เธอจะทำอะไรต่อ" เพทรายืนกอดอกอยู่ปลายเตียงและถามรึต้าที่กำลังนั่งกดเครื่องคิดเลข เธอเงยหน้าขึ้นมาและยิ้มจนแก้มแทบฉีกเพราะรางวัลจากลอตเตอรี่หลายใบรวมๆแล้วก็แสนกว่าบาท "ไปกินหมูกระทะกัน" ริต้าบอก ห๊ะ! "เธอคิดได้แค่นี้รึ" เพทราก้มหน้ามาจ่อริต้า "อื้อ อิ่มก่อนแล้วจะคิดออกเอง" ริต้าบอกแล้วลากเพทราเดินออกห้อง เธอมาร้านหมูกระทะบุฟเฟ่ทะเลเผาและนั่งคู่กับเพทรา ริต้าตักอาหารมากองเต็มโต๊ะทั้งกุ้ง หมู หมึก เนื้อ "อ่ะนายอ้าปากสิ" ริต้าแกะกุ้งเผาจิ้มน้ำจิ้มซีฟู๊ดและป้อนให้เทพบุตรสุดหล่อ งั่ม! ๆ ๆ ๆ เขาเคี้ยวไปมองหน้าสวยๆของริต้าไป นี่เราหลงรักมนุษย์หรือวะ! เพทรานั่งคิดในใจจนต้องทบทวนใหม่ว่าเขาอยากจะไปเกิดจริงๆหรือว่าอยากอยู่กับเธอ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more