41

1868 Words

“โอ๊ย ผมเข้าใจแล้ว ปล่อยผม ผมเจ็บ” ภัทรพลร้องโอดโอย คนมามุงดูกันใหญ่ “ไอ้ปราบ ไอ้บ้าทำอะไรของมึงวะ” ปองภพรีบดึงปราบเอาสไว้ ก่อนจะดึงมาล็อกตัวไม่ให้อาละวาดทำร้ายคนอื่นอีก “มันยุ่งกับเมียกู หน็อยมาขอเบอร์ มึงเอาเบอร์รองเท้ากูไหม” ปราบยกเท้าขึ้นชี้หน้าภัทรพล “มึงพอก่อน มึงต่อยพนักงานในบริษัทกูเลือดกบปากแล้วนั่น” “ช่างแม่ง ห้ามยุ่งกับเมียกู กูรักของกูมานานแล้วตั้งแต่เด็ก ห้ามยุ่งโว้ย” ปราบประกาศกร้าว ทำเอาพลอยฟ้ากะพริบตาปริบ ๆ “มึงใจเย็นก่อน” ปองภพพยายามห้ามปราม “มึงจะให้กูใจเย็นได้ยังไง มันมาขอเบอร์เมียกูนะโว้ย” “ผมไม่ได้ขอเบอร์เมียคุณ ผมขอเบอร์ดวงขวัญจากน้องพลอยต่างหาก” คนเจ็บเอ่ยตอบ ลุกขึ้นอย่างทุกลักทุเล “อะ... อะไรนะ” “ผมจะจีบคุณขวัญ ก็เลยขอเบอร์กับน้องพลอยเพราะเห็นว่าเขาสนิทกัน” ดวงขวัญเองที่วิ่งมาดูเหตุการณ์ณ์เพราะกำลังจะพักกลางวันหน้าแดงซ่านลามไปถึงใบหู เมื่อต้นเหตุการณ์ชกต่อย

Great novels start here

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD