บริษัทมาหยา...
"ปอร์เช่ครับอย่าวิ่งจะล้มเอาครับ" เสียงของมีนดังตามหลังลูกชายมา พร้อมกับเร่งฝีเท้าเดินตามลูกชายแสนดื้อให้ทัน
"เราจะไปกินข้าวที่ห้างกันจริงๆ หรอครับแม่หยา"
"ก็จริงสิครับแม่จะโกหกปอร์เช่ทำไม"
"กินไก่ได้ไหมครับ"
"ได้สิครับ"
ไม่ว่าลูกชายอยากจะกินอะไรมีนก็จะเป็นคนที่เสียสละเพราะเธอเป็นแม่ สำหรับเธอแล้วอะไรก็กินได้ เพราะที่ผ่านมาชีวิตของเธอลำบากมากกว่า และเธอก็เจียมตัวอยู่เสมอ ไม่เคยลืมเลยว่าตัวเองเคยอยู่ในจุดไหนมาก่อนกว่าจะมีทุกวันนี้ได้
"แม่หยาครับ น้าหนูนาไปด้วยไหม"
"น่าจะไม่ได้ไปหรอกครับน้าหนูนาทำงาน" มีนให้หนูนาไปจัดการงานให้กับเธอที่ต่างจังหวัดซึ่งกว่าจะกลับก็คงอีกสองสามวันเลย
เพราะเธอไม่อยากทิ้งลูกชายให้อยู่กับแม่บ้านสองคน และก็ไม่อยากให้แกต้องหยุดเรียนเพื่อไปต่างจังหวัดกับเธอด้วย อีกอย่างก็สามารถให้หนูนาช่วยจัดการได้เพราะเป็นทั้งเพื่อนสนิทและเป็นเลขาของเธอ มีนจึงไ
