“Lorenzo, nasaan ka?” Sigaw ni Heronisa habang naghahanap sa dilim. She was tired while looking for Lorenzo. Hindi alam ni Heronisa kung nasaan siya. Hindi na niya alam ang gagawin habang nililibot ang buong paligid.
Napakadilim, madilim na madilim na ayaw na niyang umalis pa mula sa kinatatayuan. Natatakot na si Heronisa. Hindi niya mahanap si Lorenzo. Hindi niya mahanap ang taong minamahal.
She doesn’t even know how she talked like this. Alam niyang hindi siya matatas magsalita ng mga salita dahil sa disabilidad niya.
“Ren, please... natatakot na ako.” She whimpered while calling his name.
Tanging si Lorenzo lamang ang nais niyang makita ngayon pero bakit wala siyang makitang Lorenzo? Bakit ang dilim-dilim? Takbo nang takbo si Heronisa ngunit, hindi niya naman alam kung saan siya
