เช้าวันจันทร์...
“สรุปมันยังไงกันครับสถานะของคุณสองคน ยังเป็นเพื่อนโซนเหมือนเดิมหรือว่าตอนนี้เปลี่ยนสถานะเป็นแฟนโซนแล้ว”
ฟ้าลดาถึงกับหน้าแดงซ่านขึ้นมาทันทีเมื่อเดินเข้าไปในคลาสเรียนแล้วถูกปอร์เซ่ที่นั่งเล่นเกมในโทรศัพท์อยู่กับพวกตี๋และคลื่นเงยหน้าขึ้นมาแซว สายตายิ้มกริ่มของทุกคนทำเธอวางหน้าไม่ถูก
“เสือก!” นี่ไม่ใช่เสียงเธอแต่เป็นสองที่เดินตามหลังเธอมาติดๆ และดึงเธอให้นั่งลงข้างเขา ใบหน้าของสองนิ่งจนน่าอิจฉาซึ่งต่างจากเธอที่ยิ่งแดงกว่าเดิม
ก่อนมาเรียนก็ทำใจไว้แล้วว่ายังไงก็ต้องถูกเพื่อนแซว ทว่าพอเจอจริงๆก็ยังทำตัวไม่ถูกอยู่ดี ไม่คิดว่าตัวเองจะเขินหนักขนาดนี้
“เรื่องของกูครับ กูเสือกเรื่องของเพื่อนกูเกี่ยวไรกับมึง” ปอร์เช่แบะปากก่อนจะหันไปมองฟ้าลดาที่นั่งตัวเล็กตัวน้อยหน้าตาแดงก่ำด้วยความเขินอายซึ่งต่างจากทุกวัน ยิ่งเห็นก็ยิ่งอยากแกล้ง แม่งเพื่อนกูเขินจริงวะ “คิดดีแล้วเหรอฟ้าใสที่จะคบกั
