EP.18 | งอแง
ปันปันนั่งจิกต้นขาเรียวด้วยความรู้สึกประหม่า ที่ต้องมานั่งเผชิญหน้ากับภูผา และซินอี๋ในตอนนี้ ทั้งๆ ที่ทุกคนก็รับรู้มาตลอดว่าเธอชอบศิลา และตามศิลามาตั้งแต่เด็กๆ แล้วเธอเองก็ไม่เคยอายเลยที่จะบอกกับใครว่าศิลาเป็นของเธอ แต่พอเอาเข้าจริงความสัมพันธ์ที่พัฒนาไปแบบก้าวกระโดดระหว่างเธอกับเขา ทำให้เธอรู้สึกไม่กล้าที่จะพูดมันออกไป
ศิลาถอนหายใจเพื่อรวบรวมสติตัวเอง มือหนาเอื้อมไปคว้ามือเรียวที่กำลังจิกเกร็งในตอนนี้มากุมเอาไว้ แทนการปลอบประโลมเธอให้ใจเย็นลง
"ผมกับปันเรากำลังคบกันอยู่"
"น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน ศิลาสมชื่อ นานหน่อย แต่ก็กร่อนอยู่ดี" ภูผาบอกติดตลก เช่นเดียวกับซินอี๋ที่อมยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ถึงแม้จะแอบตกใจอยู่นิดหน่อย เพราะก่อนหน้านี้ศิลาไม่ได้มีวี่แววว่าจะสนใจในตัวปันปันเลย
"ดีใจจังได้มีลูกสาวกับเขาแล้ว" ซินอี๋พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอบอุ่น "ศิลาก็อย่าแกล้งน้องมากละ
