EP.16 | เปิดเกม NC+++
เช้าวันต่อมา
ศิลาที่เดินถือแก้วกาแฟเข้ามานั่งจิบลงบนขอบเตียงข้างๆ คนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่ด้วยความสบาย ถึงแม้ร่างกายเธอจะเต็มไปด้วยร่องรอยฟกช้ำก็ตามที
"เจ็บก็น่าจะบอกกันสิ" ศิลาบ่นคนตัวเล็กเบาๆ พลางใช้มือหนาเกลี่ยเส้นผมอ่อนนุ่มอย่างเบามือ
"ไม่เจ็บสักหน่อย" คนตัวเล็กพึมพำเบาๆ โดยที่เปลือกตาบางยังคงปิดสนิท
"ตื่นแล้วเหรอ"
"ตื่นแล้วค่ะ" ปันปันลืมตาขึ้นมามองเจ้าของมือหนาที่รบกวนการพักผ่อนของเธอ ก่อนจะเขยิบศีรษะเข้าไปหนุนบนหน้าตักแกร่งแทน "แต่ยังไม่อยากลุกเลย" ปันปันบอกด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
"ไม่อยากลุกก็นอนไปก่อนก็ได้ ดื่มโอวัลตินไหมเฮียไปชงให้"
"ห้องเฮียศิมีโอวัลตินด้วยเหรอคะ" ปันปันเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะศิลาไม่ดื่มของพวกนี้จะมีติดห้องเอาไว้ทำไม
"ซื้อมาติดไว้เผื่อเด็กแถวนี้แอบมาเล่นซนที่ห้อง"
"ยังเด็กอยู่อีกเหรอคะ" ปันปันเงยหน้าขึ้นไปถามชายหนุ่มตา
