EP.21 | เหนื่อย
หลายวันต่อมา
ปันปันนั่งมองศิลาที่กำลังนั่งทำรายงานอยู่ด้วยสายตาหลงใหล ใบหน้าคมคายรับกับจมูกโด่งคมทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังมองตุ๊กตารูปปั้นอยู่ยังไงยังงั้น
"แอบมองเฮียทำไม" ศิลาเงยหน้าจากหน้าจอโน้ตบุ๊กขึ้นไปมองคนตัวเล็ก
"แฟนหล่อค่ะ มองไม่ได้เหรอคะ"
"มองได้ค่ะ แต่มองอย่างเดียวเสียเวลา"
"หาเรื่องจะกินหนูตลอดเวลาเลยนะคะ งานการไม่ทำ ถ้าคราวนี้เสร็จไม่ทันจะโทรไปยกเลิกคลาสอีกเหรอคะ"
"ถ้าใช่แล้วจะทำไม หืม"
"ก็ไม่ทำไมค่ะ คนเขาก็จะมองว่าเฮียศิเป็นคนนิสัยไม่ดี ไม่มีความรับผิดชอบไงคะ"
"เสียงใส แต่หลอกด่าทุกถ้อยคำเลยนะ" ศิลาดีดหน้าผากมนเบาๆ
"เจ็บ โอ๋เลยนะ!" ปันปันตีสีหน้าบึ้งตึง ก่อนจะยื่นหน้าผากที่ถูกดีดเมื่อครู่ไปใกล้ๆ ริมฝีปากหนา ซึ่งศิลาก็ยอมจูบลงมาตรงที่เขาดีดไปเมื่อสักครู่อย่างว่าง่าย
"ดื้อ แล้วยังจะมาให้เฮียโอ๋อีก"
"อยากเป็นเด็กดี แต่ก็เป็นได้แค่เด็กดื้อ เฮ้อ!" ปันปัน
