“ตามมา”
“ตรงนี้ก็ได้”
แต่เขาเดินไปแล้วหลายก้าว เธอจำเป็นต้องเดินตามโปรดิวเซอร์หน้าโหดไปอย่างเสียไม่ได้
“ทำไมถึงชอบแย่งซีนนักแสดง คุณไม่รู้จักหน้าที่ตัวเองเลยเหรอ”
เขาจ้องหน้าเธออย่างเอาเรื่อง
“คือ...”
“ผมรู้นะว่าคุณจงใจ” เขาพูดพลางก้มมองหน้าอกที่ล้นทะลักออกมาจากผ้าคาดอกที่รัดติ้ว “ไม่เห็นรึไง ว่าคนทั้งกองมองแต่นมคุณ”
เธออึ้งไปอึดใจหนึ่ง
“ฮ่า ๆ” แล้วเจ้าหล่อนก็หัวเราะออกมาอย่างไม่ห่วงสวย ทำเอาโปรดิวเซอร์หนุ่มหน้าเหวอ งงเป็นไก่ตาแตก
“หัวเราะอะไรมิทราบ???”
“ก็แหม...คุณเองก็คง...ดูนม...ฉันเหมือนกันสินะ”
เขาตาลุกทันที ก่อนรีบเปลี่ยนสีหน้าเป็นดุ ๆ เหมือนเดิม
“เออ! ดู แต่ไม่ได้เกิดอารมณ์ เข้าใจมะ? รู้สึกรำคาญมากกว่า ไม่รู้สึกตัวรึไงว่าทำให้กองถ่ายปั่นป่วน”
“กองถ่ายปั่นป่วน” เธอยิ้มเย้ยหยัน “ที่เรียกมา แค่จะบอกว่า ให้ฉันเก็บนมให้มิดชิดหน่อย แค่นี้ใช่มั้ยคะ”
เขากดกรามเบา ๆ “เข้า
