ฉันยืนนิ่งพร้อมกับส่งสายตาของนางยักษ์เค้นถามกับทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนี้
ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงได้ชอบตามใจลูกซะขนาดนี้ ถึงตอนนี้แกจะยังไม่เสียคนก็เหอะ แต่มันก็อาจจะมีผลในระยะยาวไง เพราะรู้ว่าอยากได้อะไรก็ต้องได้ เขาจะไม่รู้จักความลำบากเลย อีกอย่างเขาก็จะกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจด้วย
"แม่ฮะ..."
"เจ้านายกลับเข้าบ้านไป แม่ได้เคลียร์กับเราแน่ แต่ตอนนี้แม่ต้องเคลียร์กับคนที่บงการเรื่องนี้ก่อน"
"ฮะแม่..."
น้องเจ้านายเดินก้มหน้าคอตกกลับเข้าบ้านไป ตอนนี้ไม่มีใครกล้าพูดหรือเถียงอะไรสักคน แหงล่ะนางยักษ์กำลังลงร่างของฉัน ใครกล้าก็ให้มันรู้ไปสิ
"คุณ!"
"เอ่อ..."
"ฉันเคยบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ ตอนนั้นเราก็คุยกันรู้เรื่องแล้วนี่ ทำไมคุณถึงไม่ฟังกันบ้าง?"
"แต่มันก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่"
"ฉันรู้นะว่าคุณรักลูก คุณชอบสปอยลูก ไม่ว่าลูกจะทำอะไรคุณจะสนับสนุนเสมอ ฉันเองก็เข้าใจนะ บางอย่างฉันก็ไม่ได้
