“ยังไงฉันก็ต้องขอบคุณคุณหมอเบ็นมากๆ นะคะ ที่มาให้คำปรึกษา ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครแน่ๆ เลยค่ะ”
"คุณจันทร์ก็พูดเกินไปครับ นี่ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะครับ แต่คุณก็มาอวยผมซะแล้ว"
"เรื่องนี้ฉันเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อมาทำ ฉันไว้ใจคุณหมอมากๆ นะคะ"
"แหะๆ คุณพูดเล่นซะผมรู้สึกกลัวเลยนะครับ"
ไม่รู้ว่าที่เธอพูดออกมานั้นมันเกินไปหรือเปล่า แต่เธอก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆ เธอยอมเสียงทั้งชีวิตของเธอเองและชีวิตของจูโน่ เพื่อพิสูจน์ในสิ่งที่ตัวเองสงสัยมาตลอด แม้จะไม่ได้รับความยินยอมจากเจโรมก็ตาม
"เฮ้อ...ทำไมหลิวถึงไปเข้าห้องน้ำนานขนาดนี้เนี่ย" จันทร์เจ้าพึมพำออกมา เอาจริงนั่งอยู่กับคุณหมอเบ็นสองคนเธอเองก็รู้สึกแปลกเหมือนกัน มันให้ความรู้สึกเหมือนคู่รักมานั่งทานอาหารกันมากกว่า ในความรู้สึกของเธอเองน่ะนะ และก็คิดว่าถ้าคนอื่นมาเห็นก็คิดแบบเดียวกับเธอเหมือนกัน
"อยู่กับผมมันอึดอัดเหรอครับ
