14

1932 Words

(พิณนรา) "เอามาคืนเร็วขนาดนี้ป้าไม่เอาดอกเบี้ยหรอก" "แต่ว่า.." "ป้าไม่เอาหรอก ถ้ายังรั้นจะให้เดี๋ยวป้าให้ออกจากหอซะเลยนิ" ฉันเม้มปากมองป้าจันทร์ด้วยความเกรงใจ แต่ถึงอย่างนั้นป้าแกก็ยังยืนยันคำเดิมจนฉันไม่กล้าเถียงแล้ว ฉันจึงได้แต่พยักหน้าพร้อมกับยกมือไหว้แทน "ขอบคุณนะคะ" "อืม ไปทำงานได้แล้วเดี๋ยวก็สายหรอก" ฉันพยักหน้าตอบเธอก่อนจะเดินออกมาจากห้องทำงานของป้าจันทร์ และเดินออกมาตามถนนพร้อมกับความหิวที่เกิดขึ้นอีกครั้ง ถ้าจะไปกินข้าวต้มมันก็อยู่ไกลเกินจะเดิน.. "เฮ้อ มาม่าอีกแล้วสินะ" แต่มันก็เป็นสิ่งที่หากินได้เร็วและง่ายที่สุดแล้วในตอนนี้ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆพร้อมกับเดินเลี้ยวเข้าร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอย และเดินตรงไปหยุดยืนอยู่หน้าโซนบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอย่างชั่งใจ เพราะมันค่อนข้างเบื่อ...มันเบื่อเลยแหละสองอาทิตย์มานี่กินแทบจะทุกรสชาติจนคิดว่าควรทำรีวิวแล้ว "เฮ้อ" รสหมูสับก็เค็มไป ส่ว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD