ตอนที่25คำสำนึกผิด

1653 Words

วันนี้ฉันตื่นสายกว่าทุกวัน เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบตีสอง ฉันเดินเข้าไปจัดการกับธุระส่วนตัวก่อนจะออกมาแต่งตัวจนเรียบร้อย แต่ก่อนจะเดินออกจากห้อง สายตาฉันก็เหลือบไปเห็นกล่องของขวัญที่วงกองกันอยู่ที่โต๊ะมุมห้อง โดยมีกล่องหนึ่งที่ใหญ่กว่าเค้าและเป็นชิ้นแรกที่ฉันได้มา ฉันตัดสินใจเดินไปนั่งที่โซฟาก่อนจะหยิบของขวัญทีล่ะกล่องมาเปิด โดยใจมันให้เลือกกล่องใหญ่นั้นก่อน แต่สมองมันกลับแย้งและสั่งให้มือไปหยิบกล่องอื่นมาแทน ฉันเลยไล่เปิดจากกล่องของแม่ ของยัยหยาดฝน ของยัยวันใหม่ และของฟรังค์ พอเปิดหมดฉันนั่งมองกล่องใบสุดท้ายอยู่นาน ก่อนจะทำใจหยิบมันมาแกะกระดาษห่อออกเรื่อยๆจนหมด และเปิดกล่องเข้าไปดูข้างใน ฉันล้วงเข้าไปหยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆขึ้นมาเปิดดูพบว่ามันเป็นแหวนเพรชเม็ดกำลังน่ารัก ฉันวางมันไว้บนโต๊ะก่อนจะล้วงมือเข้าไปอีกครั้ง เพื่อหยิบสมุดโน้ตขึ้นมาและนั่งเปิดดูสิ่งที่อยู่ข้างใน ฉันนั่งอ่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD