ครืดดด
ศรุตาสะดุ้งอีกครั้ง เธอบ่นอุบให้กับมือถือ หยิบขึ้นมาดูคิดว่าถ้าเป็นบุรินทร์อีกเธอจะไม่รับ หากแต่ปลายสายเป็นวฤทธิ์ เธอเลยยอมกดรับสาย
“ว่าไงคะพี่ไวท์”
“ทราย” เสียงแหบๆ เรียกจากมือถือ “วันนี้ว่างหรือเปล่า ไปกินข้าวกันหน่อยได้ไหม พี่อยากเป็นข่าวว่าควงสาวอีกน่ะ”
“...” ศรุตาขมวดคิ้ว เธอเองก็ต้องหวังพึ่งเขาเรื่องช่วยพูดกับผู้ใหญ่ไม่ให้บังคับเธอเรื่องแต่งงาน ไม่ควรปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเขาก่อน “ได้ค่ะ ถ้าพี่ไวท์สัญญาว่าจะไม่ทิ้งทรายไว้กับพี่ชายพี่อีก ถ้าทำแบบนั้น ต่อให้ขอร้องยังไง ทรายก็จะไม่ช่วยอีก”
“พี่ขอโทษนะครับ วันนั้นมันมีปัญหาเรื่องตารางงานจริงๆ ไม่อย่างนั้นพี่คงกลับไปส่งเราเพราะว่าไปรับมาเอง แล้วว่าแต่พี่ชายพี่เขาไม่ดีกับทรายเหรอ”
“ไม่ดีค่ะ ไม่ดีอย่างมาก” หญิงสาวตอบทันควัน
“น่าแปลก”
“แปลกอะไรคะ”
“เปล่าจ้ะ... เอ่อ ว่าแต่ทรายว่างตอนไหน เย็นนี้ว่างหรือเปล่า เดี๋ยวพี่ไปรับ”
“วัน
