ตอนที่ 21
ความซับซ้อน
แพรไหม รู้สึกตัวในตอนสาย เมื่อแสงแดดลอดส่องผ่านผ้าม่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง ความรู้สึกแรกคือความปวดร้าวระบมไปทั้งตัว เหมือนผ่านการตอกตรึงด้วยเข็มอันใหญ่ลงไปในร่าง ความเจ็บร้าวระบมทำให้หญิงสาวพยุงกายลุกขึ้นเพื่อจัดการธุระของตัวเองอย่างลำบาก
อาหารเช้าถูกวางไว้บนโต๊ะแล้ว ก่อนที่แก้วนมอุ่นจะถูกยกมาเพิ่ม พร้อมถาดใส่ยาสองเม็ด เป็นเม็ดแคปซูลสีน้ำตาล อีกเม็ดหนึ่งเป็นสีขาว หญิงสาวขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย
“คุณสิปมีงานด่วนตอนเช้าค่ะ กำชับกับป้าว่าถ้าคุณแพรทานมื้อเช้าเสร็จให้กินยาแก้ปวดกับคลายกล้ามเนื้อและวิตามินรวมนี่ด้วยค่ะ”
“อ้อค่ะ ขอบคุณมากค่ะป้า”
เขาน่าจะคาดการณ์ถูก ว่าเธอน่าจะเจ็บระบม
“และวันนี้คุณสิปแจ้งว่า เลิกเรียนเสร็จแล้วให้คุณแพรกลับบ้านได้เลยค่ะ ไม่ต้องแวะทำงานพิเศษ คุณสิปโทรลางานกับที่ร้านไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ”
“ว่าไงนะคะ”
แม้จะยังเจ็บอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความ
