ตอนที่ 40
ความต้องการ2
หลังพายุที่เร่าร้อนสงบลง ร่างบางก็ซบเข้ากับอกกว้างของเขา สิปปกร หยิบทิชชู่มาเช็ดต้นขาให้เธออย่างแผ่วเบา ดวงตาคู่สีนิลเข้มมองเธออย่างลุ่มลึก ยิ่งเห็นสายตาปรือเชื่อมที่มองเขาและสองแขนที่เกาะเกี่ยวเขาไว้ไม่ยอมปล่อย สันกรามของชายหนุ่มก็บดเบียดเข้าหากันแน่นจนเป็นสันนูนเด่น
หน้าหล่อเข้มโน้มลงใกล้ เอ่ยถามเสียงแหบพร่า
“มองฉันแบบนี้ อยากต่ออีกรอบ?”
“ไม่แล้วค่ะ”
แพรไหม ส่ายหน้าปฏิเสธ แค่รอบสองรอบกับเขาก็เร่าร้อนและหนักหน่วง จนเหมือนวิญญาณเธอจะหลุดจากร่างแล้ว “แพรแค่รู้สึกดี ที่คุณสิปแสดงออกกับแพรแบบนี้”
“ฉันก็แสดงออกมาตั้งนานแล้ว เธอดูไม่ออกหรือไง?”
อาจจะเป็นตั้งแต่วันแรกที่เจอเธอที่บ้านหลังนี้
ตั้งแต่เด็กผู้หญิงมอปลายผมถักเปียคนนั้น ยกน้ำมาให้เขาตอนที่เขานั่งคุยอยู่กับคุณไพศาล พร้อมรอยยิ้มที่หวานละไม และรอยยิ้มนั้นก็ติดตรึงในใจเขาตลอดมา
...จนกระทั่งบัดนี้
“ก็คุณสิ
