ตอนที่ 43
คนเดียวในใจ
หลังทุกคนกลับไป บรรยากาศในบ้านอัครเวทย์เริ่มเงียบสงบลง สิปปกร พาเธอขึ้นมาบนห้อง เขารวบร่างเล็กมากอดไว้และให้นั่งซบบนตัก วงแขนแข็งแรงโอบกอดเธอไว้ไม่ยอมปล่อย จน แพรไหม เริ่มรู้สึกอึดอัดกับการติดสกินชิพของเขาแบบออกหน้าขนาดนี้ เพราะความจริงเมื่อสักครู่นี้ เพื่อนๆและพี่สาวเขาต่างก็อยู่ในบ้าน
“หนูหายใจไม่ออก”
“ฉันไม่อยากห่างจากเธอ”
ชายหนุ่มคลายวงแขนออกหลวมๆ ก่อนจะก้มลงจรดริมฝีปากหยักยังหน้าผากมนอีกรอบ และไม่รู้ว่ารอบที่เท่าไหร่ของวันนี้ที่เขาจูบเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“คุณสิปชอบหนูเหรอคะ?”
แพรไหม เอ่ยถามเขาตรงๆ อย่างที่ใจตัวเองอยากจะรู้ และเงยหน้าระเรื่อมองเขาอย่างพินิจพิจารณา
“เธอมองไม่ออกหรือยังไง?”
สีหน้าของเขายังคงเรียบเฉย ขณะที่มือหนายังกดแผ่นหลังบางของเธอให้แนบกับตัว ไม่ยอมให้ขยับห่างไปไหน แพรไหม รู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“หนูมอ
