Chapter 42

2118 Words

Max's PoV Nangangatog ang mga tuhod ko habang palayo ako kay King. Mas mabuti na ito ang paulit-ulit akong magsinungaling kaysa naman ipilit ko ang isang bagay na napakalabong mangyari. Kapag malayo na sina King at Stacey magiging normal na ulit ang buhay ko. Babalik na ako ulit sa dati at magagawa ko lahat ng gusto ko. Iyon naman dapat ang mabuti kong gawin. Umupo ako sa may bench na naroon sa tabi ng mga tanim na gumamela. Nandito ako sa park dahil gusto kong makapag-isip. Hindi ko naman inakala na nandito pala si King. Bumuga ako nang malalim at pinahid ang luha sa aking magkabilang pisngi. Bakit ba palagi na lang akong umiiyak? Hindi ko alam kung ilang oras akong nakaupo lang at nanunuod ng mga tao na pumupunta at umaalis ng park. Wala pa akong balak na umuwi sa bahay dahil ayoko

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD