ตอนที่ 23
ปั่ง...ปั่ง...ปั่ง...
“มีใครอยู่ข้างนอกบ้าง เปิดประตูให้หน่อย” นางเอกสาวทั้งเคาะประตูและตะโกนลั่นห้องด้วยความกลัวแต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตูให้ และไม่นานภาพที่หล่อนเห็นก็ถึงกับต้องตกใจเมื่อคนเปิดประตูให้ เป็นชายร่างสูงที่ดูไม่น่าไว้ใจ เขาเดินตรงเข้ามาหาเธอ ก่อนจะใช้ลำตัวหนาขวางหล่อนเอาไว้
“ปล่อยฉันออกไปด้วยนี้นะ” นางเอกพูดด้วยสีหน้าโมโห
“ผมยังปล่อยคุณไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น คุณนางเอกคนสวย” แววตาเจ้าเล่ห์ที่ฉาบไปด้วยความหื่นกระหายจ้องมองมาที่หน้าอกของเธอ
“หมายความว่ายังไง แล้วคนที่มากับฉันละ” นางเอกสาวเอ่ยถามด้วยเสียงเรียบ ทั้งที่ในใจของหล่อนจะเริ่มวิตกแล้วก็ตาม
“พวกเขากลับกันไปกันหมดแล้วล่ะ! เหลือแค่คุณคนเดียว” พงศกรรีบโกหกทันที
“งั้นฉันก็จะกลับ” นางเอกสาวบอกอย่างรำคาญและรีบเบี่ยงตัวเพื่อจะเดินออกห้อง แต่พงศกรก็รีบตามมาคว้าข้อมือของหล่อนเอาไว้เสียก่อน
“อยู่คุยก่อนเซ่..จะรีบไปไหน
