"ยุพิณนี่ไม่เคยแผ่วเลยนะ ตั้งแต่เปิดเทอมวันแรกสั่งงานมากยังไง ตอนนี้งานก็ยังเยอะอยู่เหมือนเดิม โอ้ย...ปวดหัวโว้ย!" ระหว่างทางที่เดินลงบันไดชั้นสองของตึกคณะ คานะก็เอาแต่บ่นไปเดินไปถึงคลาสเรียนที่พึ่งจะเรียนเสร็จไปเมื่อครู่ ท่าทีเบื่อหน่ายของเพื่อนทำเอานาราเริ่มชินไปเสียแล้ว
"ฮ่าๆ เราว่าอาจารย์ยุพิณก็ให้งานอยู่ในเกณฑ์นะ ไม่ได้หนักหน่วงสักเท่าไรเลย" นาราหัวเราะร่าตอบกลับเพื่อนที่กำลังทำหน้ามุ่ยด้วยความเซ็ง สำหรับเธอมันก็ไม่ได้หนักขนาดนั้น และรู้ด้วยว่าคานะก็แค่บ่นไปงั้นๆ
"ใครมันจะไปเหมือนแกล่ะ ขยันมาก...ตามเก็บครบทุกงาน"
"ถ้าเราไม่ส่งงานมีหวังเราได้โดนตัดทุนแน่ๆ เราต้องรักษาเกรดนี่นา"
"จ้า...เข้าใจแล้วจ้า"
"งั้นเราแยกกลับกันเลยเนอะ"
"แหม่...ราชรถมารับทุกวันเลยนะ" คานะยิ้มกริ่ม พยักพเยิดไปทางที่มีเพลิงคอยโบกมือเรียกอยู่ที่ลานจอดรถของคณะที่อยู่อีกทาง
"แซวทุกวันยังไม่เบื่ออีกหรือไงกัน"
