"พี่เรย์..." ร่างบางเอ่ยเรียกเจ้าของร่างสูงเสียงแผ่วเบา ทันทีที่เรย์อุ้มลอยแล้วเดินเข้ามาในห้องร่างหนาก็ไม่รอช้าที่จะวางคนตัวเล็กในอ้อมแขนให้นอนราบไปบนเตียงนอนนุ่มของเขา
"หื้ม?..." เรย์เค้นเสียงตอบในลำคออย่างผ่านๆ เนื่องจากร่างสูงกำลังเคลื่อนใบหน้าแทรกที่ลำคอระหงของเธอแทน เรย์ถูไถจมูกโด่งกับซอกคอขาวสูดดมกลิ่นหอมเป็นธรรมชาติราวกับกลิ่นเด็กจากเรือนร่างของเมียอย่างหลงใหล
"ดะ เดี๋ยวก่อนค่ะ" มือบางดันแผงอกหนาให้ออกห่าง จากตัว ประโยคและการกระทำที่ห้ามปรามทำให้เรย์ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ
"ห้ามทำไม"
"เปล่าค่ะ...หนูแค่จะบอกว่าเรายังไม่ได้เทอาหารให้ถ้วยฟูเลย"
"ค่อยเท"
"ไม่ได้นะคะ เดี๋ยวถ้วยฟูหิว"
"แต่พี่หิวมากกว่า..." ร่างสูงรีบเอ่ยตอบกลับทันควัน คำว่าหิวของเขาที่ไม่ได้แปลว่าอยากกินอาหาร แต่เขาอยากกินเธอต่างหาก...
"..." นาราชะงักเงียบชั่วครู่ปรายตามองร่างสูงที่กำลังจ้องหน้าเธออยู่เช่นกัน
"อย่า
