“ฉันดีใจที่คุณชอบ” ธาราเผยยิ้ม แล้วก้าวเดินไปหาเขาโน้มคอเขาลงมาจูบทันที โดยที่ดาร์ซี่ไม่ทันตั้งตัวมันรวดเร็วมาก ทำให้เขามันงงกับเหตุการณ์ที่ผ่านพ้นไป ธาราจึงมองใบหน้าเขาด้วยรอยยิ้ม และจูงมือเขาเดินมานั่งที่เก้าอี้ เมื่อเขานั่งลงบนเก้าอี้ ธาราจึงเปิดจุกแชมเปญให้เบาที่สุดใส่แก้วแชมเปญทรงยาวสองแก้วส่งให้เขาแก้วหนึ่ง เธอวางแก้วแชมเปญอีกแก้วที่อยู่ในมือลงบนโต๊ะเปิดฝาโดมสเตนเลสครอบอาหาร ทำให้เขาเห็นว่านี่เป็นสเต๊กปลา
“คุณทำทั้งหมดเลยเหรอที่รัก” ดาร์ซี่เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“ฉันอยากได้ความดีความชอบทั้งหมดนะ แต่นี่มีแม่บ้านของเราหลายคนคอยช่วยเหลือ” ธาราเอ่ยด้วยรอยยิ้ม แล้วเปิดครอบอาหารของตัวเองออก แล้วจึงนั่งลงบนเก้าอี้ ดาร์ซี่มองเธอด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมสุขและเอ่ยบอกเธอ
“ขอบคุณมากที่รัก ที่จัดงานที่แสนอบอุ่นสุดเร่าร้อนให้ผม” ดาร์ซี่เอ่ยบอกเช่นนี้ มองเธอด้วยความหื่นกระหายและต้องการในตัวเธออย่างเต็มเ
