ธารานั่งตรงข้ามเขาดื่มแชมเปญจากแก้วแชมเปญ ดาร์ซี่ก็ดื่มเช่นกันแล้ววางลง ธาราจึงเอ่ยขึ้น
“ดาร์ซี่ทำไมคุณถึงแต่งงานกับฉัน”
“เพราะผมรักคุณ” ดาร์ซี่ยิ้มให้เธอ และจับมือเรียวของเธอที่อยู่บนโต๊ะ แล้วนำมาจูบแผ่วเบาบนหัวแหวนเงิน บนหัวแหวนคือเพชรขาวหนึ่งกะรัต ที่ดาร์ซี่เลือกให้เธอเอง และให้ทุกคนรู้ว่าหญิงคนนี้มีเจ้าของแล้ว
“ฉันก็รักคุณค่ะ” ธารากล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ดาร์ซี่มองเธอด้วยสายตาแห่งความรักและเทิดทูนเธอเหนือสิ่งอื่นใด
“ธารา” เขาเอ่ยแผ่วเบา
“ว่าไง”
“ตอนนี้เครื่องนิ่งแล้ว เราไปเข้าห้องอุ่นเครื่องก่อนดีไหม” ดาร์ซี่เผยยิ้ม และสายตาเร่าร้อนแทบจะแผดเผาธาราที่อยู่ตรงหน้า จนธารารู้สึกได้
“นี่บนเครื่องบินนะ” ธาราเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาด้วยความสยิวในใจ คิดว่าคงไม่รอดแน่ถ้าเขาอยากมี เขาก็ต้องมีให้ได้
“เรามีเวลาสองชั่วโมงกว่าจะถึงปารีส” ดาร์ซี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่ธาราตาโตด้วยความตกใจ
