ธาราตื่นขึ้นมาในยามสายของอีกวัน เธอหันมามองชายหนุ่มที่ยังคงหลับใหลอยู่ด้านข้าง เธอทอดสายตามองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา นัยน์ตาเหมือนเม็ดอัลมอนด์ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหนาเจือด้วยสีชมพูอ่อนๆ คล้ายดอกไม้ในยามเช้า มองดูซิกแพคที่เป็นลูกๆ มาจากการออกกำลังกายสม่ำเสมอ ไล่มองลงไปบนความเป็นชายที่เป็นของเธอนั้น มันใหญ่โตเกินต้านทาน ทั้งที่มันยังหลับใหลตามเจ้านายของมัน แต่ทว่ามือของเธอไวกว่าความคิด เธอใช้มือเรียวสัมผัสบนความเป็นชายลูบไล้แผ่วเบาจากปลายหัว สู่ปลายโคลน เธอเห็นว่ามันกำลังท้าทายสู้กับมือของเธอ โดยการที่มันชูชันขึ้น ให้เธอสัมผัสอย่างง่ายดาย เธอได้ยินเสียงของเจ้าของความเป็นชายดังขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ ที่รัก” เขาบอกเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ใช้มือทั้งสองข้างหนุนหัวทอดสายตามองเธอ ขณะที่เธอมองใบหน้าเขาด้วยความเขินอาย คิดว่าตนทำอะไรลงไปน่าอายที่สุด เธอปล่อยมือของเขาอย่างไม่รู้ไม่ชี้ กลบเกลื่อน เขาจึงลุกขึ้น
