LOVE DEEP #5
1313 Words
LOVE DEEP #5
คินขมวดคิ้วด้วยความสงสัยก่อนจะหันไปมองด้านหลังตนเองพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
“ตกลงมึงจะสั่งอะไร” คีย์พูดกับเพื่อนรักที่นั่งนิ่งอยู่ตรงหน้า “เห้ย ไอไนต์”
“เอ่อ…” ไนต์หันไปมองหน้าเพื่อนรักงงๆก่อนจะหันไปมองพนักงาน “เอาเหมือนเมนูก่อนหน้าละกันครับ” ก่อนจะปิดเมนูแล้วคืนพนักงานไป
“เป็นอะไรของมึง” คีย์ถามขึ้นอย่างสงสัย
“ถ่ายไฟเก่ามันปะทุหรอ?” คินยิ้มมุมปากพร้อมกับมองหน้าไนต์ที่นั่งนิ่งหลบสายตาตนเอง
“ปะทุอะไร กูก็แค่แปลกใจ”
“แปลกใจ? กูว่าไม่อะ มึงเหมือนตกใจมากกว่า”
“…”
“ตกใจที่เจอโย”
“ทำไมกูต้องตกใจ ก็แค่…”
“ก็แค่อะไร” คินถามย้ำคนตรงหน้าอย่างกดดัน
“ก็แค่…แฟนเก่า”
คีย์นั่งฟังบทสนทนาของเพื่อนรักทั้งสองคนด้วยสีหน้าสงสัยก่อนจะหันไปมองด้านหลังตนเองตามสายตาของไนต์ “หึ กูว่าจากสายตาของมึงไม่ใช่แค่แฟนเก่าแล้วมั้ง”
“เลิกสนใจได้แล้ว ไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจตรงไหน” ไนต์พูดพร้อมกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
“มึงบอกตัวเองเหอะ” คินพูดเสียงนิ่ง “มึงพูดเหมือนโยทำอะไรผิด อย่าลืมดิว่าเรื่องทั้งหมด…มึงผิด”
“จะไปพูดถึงทำไม มันผ่านไปนานแล้ว แล้วกูก็ลืมไปหมดแล้วด้วย”
“หรอ” คีย์ถามน้ำเสียงกวนๆ “โอเค ลืมก็ลืม” ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมากดเล่นพร้อมกับเหลือบมองเพื่อนรักที่นั่งนิ่งด้วยแววตาสับสน
-อีกด้าน-
ฟู่ววว~
โยเกิร์ตถอนหายใจออกมาพร้อมกับเอนตัวพิงเก้าอี้ “พบลูกค้าก็กินพลังงานไปเยอะเหมือนกันนะคะคุณอา”
“ครับ” ธีระมองหญิงสาวด้วยความเอ็นดู “แต่คุณหนูก็ทำได้ดีกว่าที่ผมคิดนะครับ”
“จริงหรอคะ โยยังรู้สึกประหม่าอยู่เลย” โยเกิร์ตยิ้มให้คนตรงหน้า
“พรุ่งนี้พบไม่อยู่นะครับ จะต้องไปเสนองานที่ค่ายเพลง”
“หื้มม? เสนองานที่ค่ายเพลง”
“ครับ เรายื่นประมูลงานถ่ายโฆษณาไป”
“อ่ออ ทำไมคุณอาต้องไปเองเลยหล่ะคะ”
“งานนี้ท่านประธานคาดหวังไว้สูงมาก ถ้าเราประมูลได้น่าจะช่วยบริษัทได้เยอะ”
โยเกิร์ตนั่งนิ่งพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ “ช่วยได้เยอะ? ทำไมหรอคะ เกิดอะไรขึ้นรึป่าว”
“…”
“เรื่องบริษัทขาดทุนหรอคะ ไม่ได้จบไปตั้งแต่คราวที่แล้วแล้วหรอ คุณแม่ได้เงินทุนมาหมุนแล้วหนิคะ”
“เอ่อ…” ธีระยิ้มให้คนตรงหน้า “ไม่มีอะไรหรอกครับคุณหนู ผมคิดว่าเรื่องราวต่างๆท่านประธานน่าจะชี้แจงให้คุณหนูฟังเอง”
“ค่ะ” โยเกิร์ตพยักหน้าเบารับอย่างไม่เซ้าซี้อะไรมากนัก
“เดี๋ยวจะมีรถที่บริษัทมารับนะครับ คุณหนูกลับได้เลย ผมมีไปทำธุระอีกที่”
“ได้ค่ะ” โยเกิร์ตยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า “งั้นโยขอตัวก่อนละกันนะคะ” ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกจากโต๊ะไป
ตึกตัก ตึกตัก
“โย”
ขวับ!
กึก!
โยเกิร์ตชะงักนิ่งพร้อมกับมองไปทางด้านเสียง “พี่คีย์” ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปมองใครบางคนที่หันมามองที่เธอก่อนจะเบนหลบไปทางอื่นอย่างไม่สนใจราวกับเธอเป็นแค่อากาศ
“ไม่เจอกันนานเลยนะ” คินเอ่ยทักรุ่นน้องสาว
“สวัสดีค่ะพี่คิน พี่คีย์” โยเกิร์นยกมือไหว้ทั้งสองคน “ใช่ค่ะ นานมากเลย” ก่อนจะยิ้มให้อย่างเป็นมิตร “พี่ๆสบายดีใช่มั้ยคะ”
“อื้ม” คีย์พยักหน้ายิ้มๆ “เราดูโตขึ้นเยอะเลยนะ แถมยัง…สวยขึ้นด้วย”
“ขอบคุณมากค่ะ” โยเกิร์ตยิ้มตอบก่อนจะหันไปมองหน้าคิน “ลูกแก้วสบายดีใช่มั้ยคะ”
“ครับ”
โยเกิร์ตพยักหน้ารับ “โยไม่กวนพวกพี่แล้วดีกว่า โยมีไปทำธุระต่อด้วย ขอตัวก่อนนะคะ”
“ครับ” คีย์พยักหน้ารับก่อนจะยิ้มให้หญิงสาวที่หมุนตัวเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
“เอ้า ลืมขอเบอร์ติดโตโยไว้เลย” คีย์พูดพร้อมกับไปมองหน้าไนต์ “แต่อาจจะไม่จำเป็นหรอก เพราะกูมีลางสังหรณ์ว่ากูน่าจะได้เจอโยบ่อยๆ”
“แดกเสร็จยัง” ไนต์ถามเสียงนิ่ง
“เสียงแข็งเลยนะมึง” คีย์ยิ้มมุมปาก “เออ เสร็จแล้ว”
“เสร็จแล้วก็กลับ” ไนต์พูดเสียงนิ่งก่อนจะลุกเดินออกไปจากโต๊ะทันที
-หลายชั่วโมงต่อมา-
ก๊อก! ก๊อก!
แกร๊ก!
โยเกิร์ตเงยหน้าขึ้นไปมองคนเป็นแม่ที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้านิ่งๆ
“เป็นยังไงบ้าง”
“ก็ดีค่ะ ไม่มีอะไร”
“อื้ม” ญาดามองลูกสาวก่อนจะเงียบไปเล็กน้อย
“แม่มีอะไรรึป่าวคะ”
“ทำไมหรอ การที่แม่จะมาหาลูดตัวเองมันจำเป็นต้องมีอะไรด้วยหรอ”
“…”
“มะรืนนี้…”
“หนูจำได้ค่ะ” โยเกิร์ตมองหญิงสาวตรงหน้า “หนูจำวันที่พ่อจากไปได้”
“แม่จะไปเยี่ยมพ่อ โย…”
“เราแยกกันไปก็ได้ค่ะ น่าจะสะดวกกว่า”
“คิดว่าทำแบบนี้แล้วมันจะได้อะไรขึ้นมา เมื่อไหร่จะเลิกประชดแม่สักที”
“หนูไม่ได้ประชดอะไรแม่”
“เมื่อก่อนเราไม่ได้เป็นแบบนี้”
“ใช่ค่ะ แล้วแม่รู้มั้ยคะทำไมหนูเปลี่ยนไป”
“เรื่องวันนั้น…”
“มันผ่านไปแล้วค่ะแม่ หนูลืมมันไปแล้ว” โยเกิร์ตส่งยิ้มให้คนเป็นด้วยแววตาเฉยชา “แม่ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ยคะ งั้นโยขอตัวนะ”
ตึกตัก ตึกตัก
“วันนั้นแม่ทำได้ดีที่สุดแล้ว” ญาดาพูดตามหลังลูกสาว
กึก!
โยเกิร์ตยื่นนิ่งพร้อมกับกำมือแน่น “ค่ะ” ก่อนจะเดินออกไปจากห้องด้วยสีหน้านิ่งเรียบ
-Midnight Club-
“ไง” บีมเอ่ยทักเพื่อนรักที่เดินคอตกมาหาตนเอง
“ออกมารอหรอ?”
“อื้อ” บีมพยักหน้ารับ “กลัวจะโดนฉุดไปซะก่อน”
“…”
“เป็นไร”
“เบื่อๆอะ”
“เปลี่ยนไปที่อื่นมั้ย ที่นี่ไม่ใช่แนวหนิ”
“ที่นี่แหละ แกนัดเพื่อนไว้ด้วยไม่ใช่หรอ”
“มะ…”/“ที่นี่แหละ อยู่ไม่นานหรอ” โยเกิร์ตมองเข้าไปในผับก่อนจะหันไปมองหน้าบีม “เดินนำไปสิ”
บีมพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปในผับแล้วเดินตรงไปยังโซนที่นั่งชั้นบน
ตึกตัก ตึกตัก
“จองห้องส่วนตัวไว้ด้วยหรอ” โยเกิร์ตหันไปถามบีม
“อื้อ มันเสียงดังอะ”
“แล้วจะมาผับทำไม”
“ขี้บ่นขึ้นนะ” บีมยิ้มขำคนข้างๆ ก่อนจะพาเดินเข้าไปในห้อง
โยเกิร์ตเดินเข้าไปด้านในพร้อมกับหยุดมองชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งส่งยิ้มมาให้เธอ
“หวัดดีครับน้องโย”
“หวัดดีค่ะพี่บอล” โยเกิร์ตยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า
“เพื่อนกู อย่ามาทำหน้าเจ้าชู้ใส่” บีมเอ่ยเตือนพี่ชายตนเอง
บอลหันไปค้อนใส่น้องชายด้วยสีหน้ารำคาญ “กลับไปโต๊ะมึงไปเลยไป”
“มึงมาระรานห้องกูนะ”
“เออ กูลืมจอง ห้องก็โคตรจะใหญ่ บ่นไรนักหนา” บอลหันไปว่าน้องชายก่อนจะยิ้มให้โยเกิร์ต “น้องโยสบายดีนะครับ”
“ค่ะพี่บอล”
“ไปโย” บีมดึงแขนเพื่อนรักให้ตามตนเองไปโดยไม่สนใจพี่ชายที่มองด้วยสีหน้าเคืองๆ
“พวกมึง นี่โยเพื่อนกู”
“หวัดดีค่ะ” โยเกิร์ตเอ่ยทักชายหนุ่มทั้ง 3 คนที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว
“หวัดดีครับ นั่งเลยๆ”
โยเกิร์ตยิ้มตอบพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงก่อนจะหันไปมองทางบอล “พี่บอลนั่งคนเดียวหรอ?”
“มันนัดเพื่อนไว้”
“เพื่อนหรอ”
“อื้ม” บีมพยักหน้ารับ “มีไรรึป่าว”
“ป่าวๆ” โยเกิร์ตส่ายหน้าก่อนจะหันไปคุยกับเพื่อนของบีมที่ชวนเธอคุยอย่างเป็นมิตร
- Writer
