When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
#ภายในห้อง เมื่อเปิดประตูเข้ามาภายในฉันก็ถึงกับตาลุกวาว มันเป็นห้องที่สวยมาก ๆ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้สัมผัสห้องในโรงแรมที่หรูหราแบบนี้ ทำให้ทุกอย่างมันทำให้ฉันตื่นเต้นไปหมด “ว้าว โซฟาใหญ่มากเลยค่ะคุณเฟย” ฉันบอกแล้วก็วิ่งมานั่งบนโซฟาแล้วขย่มเบา ๆ “นิ่มมาก ๆ ด้วย คุณลองมานั่งดูสิคะ” อุตส่าห์ชวนมานั่งแต่ก็ถูกคุณเฟยเพิกเฉยไร้อารมณ์ร่วม พอลุกขึ้นจากโซฟาแล้ว ฉันก็วิ่งไปในห้องนอนพร้อมกับเอาร่างเล็ก ๆ ของตัวเองล้มลงบนเตียงแล้วกลิ้งไปกลิ้งมาราวกับเด็กเจอสิ่งที่ถูกใจ “ถ้าหนูได้นอนบนเตียงนี้คงหลับสบายแน่ ๆ” “บนเตียงนี้ไม่ใช่ที่ของเธอ ลุกขึ้น!!” คุณเฟยตวาดบอกเสียงดุ ทำเอาฉันรีบดีดตัวขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็วจนหน้ามืด “จะให้หนูนอนที่โซฟาจริง ๆ เหรอคะ” ฉันถามเสียงเศร้าเผื่อเจ้านายจะเห็นใจ “เดี๋ยวพนักงานจะเอาเตียงเสริมมาให้ แล้วก็อย่าทำหน้าตาปัญญาอ่อนแบบนั้นให้ฉันเห็นอีก” ทำหน้าปัญญาอ่