“ช่วงนี้มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”
ชายวัยกลางคนในชุดสูทสีดำเอ่ยถาม ในจังหวะที่กำลังถอดเสื้อสูทสีดำด้านนอกออกพลางขยับเนกไทเล็กน้อย
“ไม่มีครับคุณท่าน”
ผมบอกไปตามเท่าที่สังเกต อาจจะมีให้เอะใจอยู่บ้างตอนอยู่ที่หน้าโรงหนัง แต่หลังจากนั้นก็ไม่เห็นพวกมันอีก ผมน่าจะคิดมากไปเองนั่นแหละ
“ดีแล้ว ช่วงนี้ไอ้ชนัยมันกำเริบเสิบสาน อยากที่จะรวบทุกเขตแดนปกครองเอาไว้เป็นของตัวเอง เจ้าสัวเดชก็ถูกมันข่มขู่ จนต้องยอมให้มันขึ้นมาเป็นใหญ่ไปอีกคนแล้ว”
เรื่องนี้ไอ้ไททันเล่าให้ผมฟังอยู่บ้าง บอกว่าไอ้ชนัยมันเริ่มกร่างและวางอำนาจ และตอนนี้คนที่แข็งแกร่งไม่พอก็ถูกมันถล่มพังไปหมด และที่น่าใจหายที่สุด คือเป้าหมายต่อไปของพวกมันอาจจะเป็นพวกเรา
“แล้วท่านจะทำยังไงต่อครับ”
ผมถามอย่างเป็นห่วง หากมีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ ผมก็อยากช่วย
“อาจจะต้องรวมเขตแดนปกครองกับนายหัวพล เพราะฝั่งนั้นก็ถูกมันหมายหัวเหมือนกัน ยังไงสองหัว มันย่
