“Hubad.”
Halos magsitayuan ang mga balahibo sa katawan ni Latrisse nang marinig niya ang matigas na utos ng lalaking nasa harapan niya. Prente itong nakaupo sa sofa; nakabukas ang unang dalawang butones ng puting long sleeves na suot habang nakalaylay ang itim na necktie. Kay riin ng mga titig na ipinupukol nito sa kanya, ngunit walang bahid ng kahit na anong emosyon ang asul nitong mga mata. Bahagyang nakakunot ang malago nitong mga kilay dahil sa pagkainip at nakaguhit sa tuwid na linya ang manipis ngunit natural na pula nitong mga labi.
“Don’t make me lose my temper, Ms. Yapchengo. Hubad,” ulit nito sa sinabi. Bakas na ang inis sa boses nito. Kay ikli lang talaga ng pisi ng pasensya nito na anumang oras ay mauubos na lang bigla-bigla.
Nang hindi pa rin niya ginagawa ang gusto nito a
