@อาร์โน คอนโด
ตุบ!
"อ๊ะ!"
พราวฟ้าร้องเสียงหลงหลังจากที่ถูกโยนลงบนเตียงขนาดใหญ่อย่างรุนแรงและไร้ความอ่อนโยนจนแผ่นหลังบางๆ ของเธอกระแทกเข้าอย่างจังกับฟูกเตียงจนมีสีหน้าเหยเกเล็กน้อย
"วางลงดีๆ ก็ได้ปะ ไม่เห็นต้องโยนลงมาเลย"
"สำออย?"
"ฉันไม่ได้สำออยแต่มันเจ็บจริง จุกอะนายเข้าใจปะ"
"เหรอ แล้วอยากจุกมากกว่านี้ปะ" พราวฟ้าค่อยๆ กระเถิบหนีทันทีที่เห็นมาร์ตินค่อยๆ คืบคลานเข้ามาหาเธออย่างช้าๆ ด้วยสีหน้าที่ไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่ "นายจะทำอะไรอะมาร์ติน ยะ...อย่านะ ออกไปไกลๆ ฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!" ทันทีที่มือหนาดึงข้อเท้าของเธอลงไปอยู่จุดเดิมก่อนหน้านี้อีกครั้งเสียงสั่นเทาอย่างหวาดกลัวของเธอก็ตะเบ็งเสียงออกไปทันทีพร้อมกับพยายามสะบัดข้อเท้าของตัวเองให้หลุดพ้นจากพันธนาการของมาร์ตินที่อยู่ตรงปลายเตียง
"ฉันบอกให้ปล่อยไง หูหนวกเหรอ!"
"ฉันไม่ปล่อยคนที่ติดคดีหลายกระทงอย่างเธอไปง่ายๆ หรอกฟ้า"
"นายจะบ้าเหรอ
