AHUNAZ POLAT:
Eve gelen kişilere hoşgeldin demekten resmen yorgunluk çökmüştü. Bugün resmi nikahımız yarına ertelenmişti.
Kına gecesi olacağı için eve üst üste insan geliyordu. Her yapılan bir şeyde de Ahunaz gel şuna da bak, gel buna da bak olmuş mu diye diye öğlen olmuştu.
Yorgunluktan bayılacak gibiydim artık. Elimde titreyen telefonla, bir adım geriye atıp telefona baktım.
Tanımadığım, kayıtlı olmayan bir numara arıyordu. Benim numaram ailemden başka kimse de yoktu ki?
Israrla çalan telefonla taş merdivenlerden çıkıp kendi odama girdim. Aşağıda o kadar seste bir şey duymam mümkün değildi.
Odanın kapısını arkamdan kapatıp, telefonu açarak kulağıma koydum.
"Alo" dedim.
"Ahunaz." diyen sesle kalbim çarpmaya başladı. Ellerim de titriyordu, bu adamın sesi bile benim dengemi şaşırtıy
