หนึ่งเดือนผ่านไปหลังเก็บเกี่ยวข้าวในนาข้าวของชาวบ้าน ลมหนาวก็มาเยือน ตลอดหนึ่งเดือนในบ้านของจื่อเถาท่านแม่เกณฑ์สาวใช้ทั้งหมดช่วยกันตัดเย็บเสื้อกันหนาวและเสื้อผ้าในฤดูหนาวให้กับทุกคน คนละสองชุดจะได้ไม่หนาวจนเกินไป
ชาวบ้านหลังสะสมเสบียงแล้วก็อยู่แต่ในบ้าน พอแดดออกเล็กน้อยก็ออกมาเก็บฟืนเพิ่มเพราะหิมะยังไม่ตก แต่ออกมาได้ไม่นานก็ต้องกลับเข้าไปในบ้านผิงไฟให้ความอบอุ่น เตาอุ่นมือขายดีที่สุดในเมืองเจียงซู แต่ทว่าบ้านของจื่อเถาก็ได้มาเพียงพอสำหรับทุกคนแล้วใส่ถ่านเข้าไปช่วยให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย
จื่อเถาก็อยู่แต่ในห้องไม่เปิดหน้าต่าง อากาศขมุกขมัวชวนให้นางอยากนอนอย่างเดียว จึงเข้าไปในห้วงมิติที่อากาศอบอุ่นกว่าทำโน่นทำนี่
นางเข้าไปเพาะปลูกจนพืชเก็บได้หลายอย่าง และมีผลไม้อีกด้วย บ้านจื่อเถาจึงไม่ขาดแคลนอาหารผักสดและผลไม้ ทั้งยังแบ่งปันให้กับบ้านท่านตาเล็กกับท่านยายอีกด้วย
“จื่อเถา...อยู่ไหนลูก
