ปีใหม่วันที่ทุกคนรอคอยผ่านไปอย่างช้า ๆ แม้ว่าจะมีการจุดดอกไม้ไฟพลุ เพื่อการเฉลิมฉลอง แต่ในเมืองหลวงนั้นไม่ได้มีความรื่นเริงใด มีแต่ความอึมครึม เพราะข่าวเรื่องการก่อกบฏ ทั้งกองทัพประชิดเมืองหลวง คนที่มีหน้าที่ปกป้องเมืองหลวงจึงทำงานหนัก
เผิงหยวนนั่งกินข้าวเพียงผู้เดียวอย่างเงียบเหงา เพราะท่านพ่อต้องไปปราบคนชั่ว เขานั่งมองอาหารในสำรับนึกถึงอาหารของจื่อเถาที่สุด ยอมรับว่าอาหารของนางทำให้เขาเจริญอาหารมากกว่าผู้ใดในตานหยาง แต่ว่าตอนนี้นางอยู่เจียงซูแล้วไม่รู้เป็นเช่นไร
‘ข้าจะตั้งใจศึกษาจนสอบซิ่วไฉผ่านและจะไปเยี่ยมเจ้า’
พ่อบ้านเการู้ว่านายน้อยของตนเองคงคิดถึงอาหารของคุณหนูจื่อเถา แต่ว่าตอนนี้เมืองหลวงไม่สงบดีนัก จะเดินทางเข้าออกก็ลำบาก นอกจากขบวนการค้าขายอาหารและเสบียงเท่านั้นถึงจะผ่านมาได้ จนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยคงกินเวลาอีกหลายเดือน
ส่วนเมืองเจียงซูที่ไม่ได้รับผลกระทบใดนั้น ต่างใช้ชี
