หลังจากช่วยกันเก็บกวาดเสร็จแล้ว ร้านเหลาอาหารจื่อเถาก็ปิดประตูโดยมีอาเต๋อและท่านลุงลู่เฝ้าร้านให้ ท่านลุงลู่หาไม้ไผ่มาจักตอกไว้มันข้าวห่อสำหรับรับกลับพรุ่งนี้อย่างรวดเร็ว
รถม้าสามคันแล่นตามกันเป็นขบวนเพียงสองเค่อก็ถึงบ้านของจื่อเถา บ้านของนางร่มรื่นน่าอยู่มีบ่อน้ำและมีแม่น้ำไหลเอื่อย ๆ อากาศที่หมู่บ้านตระกูลจางเย็นกว่าในตลาดการค้าเจียงซู น่าจะเป็นเพราะติดภูเขาและมีลำธารไหลผ่าน
เรือนของนางแบ่งแยกเป็นสัดส่วน ขนาดครัวยังสร้างให้ใหญ่เป็นเรือนแยกออกจากตัวเรือนหลัก คิดว่านางน่าจะเตรียมอาหารจากเรือนนี้กระมัง
“ท่านป้าเสิ่น จัดห้องพักให้คุณ...เอ่อ...อาเหยียนกับใต้เท้าเจี้ยนด้วย เขาจะพักกับเราที่นี่” จื่อเถาลงรถม้าได้ก็สั่งการให้บ่าวรับใช้จัดการเรื่องห้องหับ เดิมจะเรียกคุณชายน้อย แต่โดนเขาติงเรื่องเรียกชื่อ นางจึงเปลี่ยนตามที่เขาอยากให้เรียกก็แล้วกัน
เมื่อก่อนตอนอยู่เมืองหลวงอยากนับพี่นับน้อ
